Zoals ik al aangaf valt er over gister niet zoveel te vertellen. Alleen dat het nogal veel geregend heeft. Dus we hebben een groot deel van de dag binnen gezeten. Wel hebben we afscheid genomen van onze buren, waar we ook weer goed contact mee hebben gekregen. Zelfs zo goed, dat we email-adressen hebben uitgewisseld. En omdat zij in de buurt van Seattle wonen en wij volgend jaar weer in Seattle beginnen (en eindigen) is er kans dat we ze volgend jaar weer gaan ontmoeten.
En we hebben ook nog een rondje over de campground gedaan. Dat lijkt heel wat, maar dat kostte ons maar een minuut of 5. Zo groot is deze campground niet.
Als we daar lopen zien we ineens een King-Fisher vliegen, die op een boomstronk in het water vlakt voor onze camper neerstrijkt. En dat op een moment, dat Marja eens geen camera bij zich heeft. Ze probeert nog wel uit het zicht van die vogel bij de camper te komen om haar camera te pakken. Maar als dat gelukt is, is de vogel net naar een paal verderop in het water gevlogen, waar hij wordt weggejaagd door een meeuw.
Voor de rest hebben we niet veel gedaan dus.
Vandaag is er iets meer te vertellen. Het voornaamste is, dat het nu echt bijna de hele dag geregend heeft. Wat een somber weer kan het hier zijn. Zeker met vrijwel windstil weer, waardoor de bui lekker kan blijven hangen.
En vandaag zijn we naar Dashpoint campground gereden, waar we twee nachten zouden blijven staan. Ik zeg: zouden. Want toen we daar aankwamen, nadat we door onze navigatie weer eens een heel smal en steil weggetje zijn ingestuurd, viel ons gelijk op, dat daar een bijzonder sfeertje hing. Dit wordt veroorzaakt, door het gevoel, dat hier misschien wel daklozen een plek zoeken. En er lopen ook vrijwel zeker junkies rond. Als Marja later naar reviews zoekt over de campground wordt dit gevoel bevestigd door berichten, dat andere mensen ook de indruk hebben dat er junkies rondlopen. En er wordt ook geschreven, dat de park rangers regelmatig deze figuren van de campground verwijderen, waar wij vandaag zelf ook iets van hebben meegekregen. Maar dat mag niet baten. Want ik denk, dat – zodra zo’n ranger is weggereden die mensen met dezelfde vaart weer terugkomen.
Wat te doen. Marja heeft deze campground gereserveerd, maar willen we hier blijven staan? Nee niet echt.
Dus we besluiten naar een KOA een half uurtje rijden verder op te zoeken om daar een plek te nemen. Dan zijn we het geld voor Dashpoint wel kwijt, maar slapen we waarschijnlijk beter. Nee Dashpoint voldoet in het geheel niet aan onze verwachtingen. Daar zullen we ook zeker niet terugkeren.
Gevolg: we staan nu weer op een KOA. Een wat krap en daardoor minder ‘gezellig’ opgezette campground, en aan de andere kant nogal prijzig.
We zitten wel weer dichterbij de autoverhuur èn bij Road Bear vandaan. Dus dat is dan weer wel positief.
We hopen wel, dat het weer de komende dagen – als we in ‘ons’ huis aan de baai zitten – nog wat opknapt. Want van zo’n grauwe regenachtige dag wordt je knap chagerijnig.
Wat we ook allebei hebben, zo die laatste dagen van onze vakantie, dat je minder geneigd bent nog dingen te doen We gaan morgen als we de auto hebben denk ik nog wel even shoppen. Maar echte uitstapjes maak je dan niet meer.
Ook het schrijven van verslagen van die dagen wordt daardoor altijd wat lastiger. Vooral omdat je eigenlijk maar weinig te vertellen hebt.
En om met een positieve noot voor vandaag af te sluiten, wil ik nog wel kwijt dat we niet eerder zulke mooie herfstkleuren gezien hebben. Gister al bij de Waterfrontcampground hebben we een paar schitterend gekleurde bomen zien staan. En ook vandaag hebben we daar een aantal geweldige voorbeelden van mogen zien. Werkelijk schitterend.
Morgen dus de huurauto ophalen en shoppen. En dan de camper uitruimen, omdat we die woensdag gaan inleveren.
We houden jullie op de hoogte van onze laatste belevenissen.
