De shopping outlet Noord is de eerste stop vanochtend. Niets voor Kevin, die er bij voorbaat al genoeg van heeft. We spreken over anderhalf uur af bij de Food-Court. Veel korter dan wat wij gewend zijn, maar allah wij komen over twee weken nog een keer in Las Vegas terug. En dan kunnen we in ons eigen tempo nog een keer shoppen. Voor Marja komen er twee sprijkerbroeken en een paar t-shirts bij en voor mij (tot nu toe) alleen een spijkerbroek.
Daarna droppen we Kevin en Isabella bij het Luxor, waar we een kamer voor ze geregeld hebben voor een nacht (via My-Vegas). We spreken af om 7 uur bij de Coca Cola-shop waar the Outback boven zit. Daar gaan we heerlijk eten. Maar eerst voor ons nog een tochtje naar de campground. Als we bij onze camper lopen zien we daar een bekend iemand lopen. Onze collega René van der Zwan, die hier ook een paar dagen staat en net als wij een dag eerder richting Vegas is gereden. Toch wel bijzonder, dat je op een afstand van bijna 10.000 km een collega van je ontmoet.
Na het eten bij Outback gaan we de strip op o.a. om bij Bellagio nog een paar fontein-show's te bewonderen. We hebben pech. Het is allemaal veel minder spectaculair dan we gewend zijn. Niet meer van die hoog opspuitende fonteinen met grote knallen. Het lijkt wel alsof dat niet meer mag. Maar dat kan ik me niet voorstellen. Neemt niet weg, dat het nu allemaal een beetje zoetsappig is. Niet alleen de muziek, maar ook de bewegingen van de fonteinen.
Maar dat mag de pret niet drukken. We gaan onderweg naar het Venetian, om dat te bewonderen. Langs de strip zien we onderweg ook allerlei straatartiesten hun kunsten vertonen. Er is één meisje, kennelijk met een klein zusje/broertje en nog een gehandicapt broertje zo te zien, die daar om half tien 's-avonds een Michael Jackson-impressie doet. Bijzonder, maar ook triest om te zien dat kinderen van die leeftijd, ik schat haar niet ouder dan tien jaar, daar door het opvoeren van een show geld moet inzamelen voor de twee kinderen die bij haar zijn.
Dat doet ze trouwens met verve, dat opvoeren van die show.
Maar wij gaan weer verder en treffen dan een paar jongens, die hele aparte moves laten zien. Zoals bij breakdancing, maar dan ingewikkelder.
En dan neemt de leider van de groep de microfoon en kondigt een guinnesbookofrecord-prestatie aan. Iemand gaat in een achterwaartse salto een hoed van een gebukt staand iemand plukken. Om het moeilijker te maken komen daar nog vier mensen voor te staan (dus vijf in totaal). Daarvoor haalt hij mensen uit het publiek. Eerst een oudere dame en dan een dame uit Engeland. Nog een aziatisch meisje en nog een donker meisje. En dan als klapstuk kiest hij "the tall handsome guy with the glasses". Juist, mij dus.
Ik ben de gast die de hoed op zijn rug zal hebben als de achterwaartse flikflak zal worden uitgevoerd, waarbij de hoed van mijn rug zal worden geplukt. Marja staat het allemaal te filmen, alleen voor het grote moment is haar geheugen vol. Dus we kunnen geen bewijs laten zien van dit evenement.
Op het laatst moeten we op een rij gaan staan, gebukt en wordt de hoed op mijn rug gelegd. Het publiek wordt gevraagd de springer aan te moedigen. En voor ik het weet is de hoed van mijn rug geplukt.
De leider van het groepje heeft overigens nog een aardige speach in petto, dat er maar een soort ras bestaat en dat is 'the human race' en dat er geen verschillen zijn. Dus hij heeft nog een statement ook voor het publiek.
Daarna kunnen we weer verder naar Venetian en daarna scheiden onze wegen zich. Wij zoeken een bus op naar Circus-Circus en Kevin en Isabella gaan richting het hotel.
En dan heb je toch weer aardig wat kilometertjes gelopen op zo'n dag. Dus nog snel even een kort verslagje van de dag en dan weer onder de dekens. Nou ja er onder! Het was vandaag tegen de 40 graden. En vannacht koelt het niet verder af dan een graad of 22. Dus misschien wordt het wel op het dekbed. Alhoewel onze airco kan de temperatuur flink omlaag halen. Dus we zien wel.
Morgen nog een dag Vegas en dan zit het er voor Kevin en Isabella al weer op. En daarna hebben we nog twee weken met z'n tweeën om lekker op ons gemak de kust ' te doen' en o.a. een oude vriend te bezoeken die ik al 43 jaar niet meer gezien heb. Daarover later.