K.t. En dat gezegd hebbende staat Marja naast haar bed en buiten met haar camera. Zelfs ik word daardoor getriggerd om naar buiten te gaan. Waar we getuige zijn van een werkelijk spectaculaire zonsopkomst.Zo mooi zagen we er nog niet veel. Zeker deze reis niet. Dat maakt dat we al vroeg op zijn en dus ook redelijk vroeg op pad zijn.
Hoe lang de wegen ook zijn vandaag, en dat zijn ze, het verslag zal redelijk kort zijn. Het is namelijk een rijdag. Zo'n 220 mijl moet ons bij Needles op de Pirate Cove Campground brengen. Maar eerst toch nog wel de omgeving. Want rijden we eerst door een stuk van Anza Borrego Desert dat er weer anders uitziet dan het stuk dat we al kennen. De scenery verandert daarna nog een aantal keren. Zo rijden we een heel stuk over de freeway, waarbij het af en toe lijkt alsof je alleen maar recht tegen die lange hellingen oprijdt. Dat gaat maar door.
Om daarna op een tweebaansweg te komen, waar je vaak mijlenver voor je uit, die weg al weer ziet liggen waar hij het dal waar je dan doorheen rijdt weer verlaat. Om daarna, misschien met een paar bochten, weer zo'n dal te doorsnijden.
Overigens zijn de wegen hier af en toe bijzonder aangelegd. Zo komen we bij een kruising, waar we linksaf moeten. Maar niet zo maar linksaf. Nee je draait nog net geen 180 graden terug. En pas een eind verderop maakt de weg een bocht naar rechts. Vraag je je toch af of ze op de weg naar de kruising toe, niet een stuk eerder een afslag naar links hadden kunnen maken die aansluit op die bocht naar rechts. Of de hoek bij de kruising kleiner maken (120 graden?), zodat je gelijk in de goede richting rijdt. Zal wel met eigendommen te maken hebben schat ik in.
Als Marja onderweg de Go-Pro wil aanzetten via WiFi, wordt ze ineens gevraagd om het wachtwoord voor dat netwerk. Ja, dat weet ze niet meer. Dat is ruim een jaar geleden ingesteld. En daarbij heeft ze niet een van haar meer 'normale' wachtwoorden gebruikt, maar een bijzondere.
Dat geeft een hoop gemopper naast me. Ze kan hem nog wel aanzetten, wat ze ook doet, maar niet meer bedienen vanaf haar iPhone. En dan kun je dus niet meer zien wat je filmt.
Ook langs die lange, lange 2-baanswegen is de omgeving weer anders. En wat ons opvalt, maar misschien is dat het gebied waar we zijn, is dat dit soort wegen vreselijk druk zijn. In onze herinnering hebben we af en toe tijden over dit soort wegen gereden zonder iemand tegen te komen. En nu rijden we een hele colonne auto's tegemoet.
Onze kant uit is overigens minder druk.
Als we de campground bereiken blijkt dat het hier erg rustig is. Is het seizoen hier al afgelopen of moet het nog beginnen? 's-Zomers zal het hier snikheet zijn. Nu - met wat bewolking - is het altijd nog een graad of 27. We krijgen een plek toegewezen langs de rivier. Waar by the way heel veel hele kleine muggetjes zitten, die ook gelijk beginnen te prikken.
Overigens, dat rustig heeft alleen betrekking op het aantal campers. Want iedereen op de campground heeft wel een speedboat, jet-skis, quads of zelfs een hang-glider (?). En die komen allemaal wel een paar keer voorbij op de rivier, behalve de quads en de hang-glider natuurlijk
We fietsen nog even naar de store (de zadels beginnen een beeetje te wennen). Maken daar nog even gebruik van het internet. En fietsen dan weer terug.
Vanavond macaroni op het menu.
's-Avonds blijkt trouwens, dat als je je telefoon tegen het raam houdt je verbinding met het internet wel tot stand komt en dat je daar dan even gebruik van kunt maken. Daarbij hoef je overigens niet de hele tijd je telefoon tegen het raam te houden. Dat hoeft maar af en toe eventjes.
Intussen is het aardig bewolkt geworden, maar er valt gelukkig geen regen. 's-Nachts trekt de lucht weer helemaal schoon, vertelt Marja mij de volgende ochtend.