Vanmorgen zit ik om kwart voor zeven overeind. Een beetje verbaasd, want Marja ligt nog naast me te slapen. Niet lang meer overigens, maar het is toch even wennen. We kleden ons aan en ik vraag of ik een broodje zal klaarmaken en dan op pad. Marja stelt voor nu maar gelijk te vertrekken en dan onderweg het broodje te nuttigen. Oke, doen we en ik denk dat het half acht is als we op weg zijn. Vandaag is het geen lange rit en we verwachten redelijk vroeg op onze volgende camping aan te komen. Maar verwachtingen komen niet altijd helemaal uit.
Ons eerste doel is de Palm Springs Aerial Tramway. Af en toe sporen die Amerikanen niet hoor, want bij tramway denk je niet direct aan een kabelbaan met daaraan een kabine waarin een man of dertig kunnen plaatsnemen. Maar goed, ze noemen het zo. Op de weg daartoe zien we ook iets waar je hier in Nederland niet mee hoeft aan te komen: een gigantisch windmolen/-turbinepark, dat onderaan de bergen ligt (veel wind daar). Vele honderden molens in verschillende vormen en afmetingen voorzien duizenden woningen van energie. Ook zien we nog een gigantisch veld vol met zonnepanelen.
Dan komen we aan bij het visitorcenter van de Tramway. De zonnebril van Marja was gebroken, dus we gaan even kijken of ze hier misschien een leuke bril hebben. Als ik een bril uit de standaard pak valt een andere bril op de grond en valt er een glas uit. Marja probeert het uit het zicht van de dame achter de balie er weer in te zetten. Lukt niet. Ik doe ook nog een poging, maar dan zegt Marja dat ze het gezien heeft. Dus breng ik de bril maar naar de dame toe en geef haar de bril. Geen probleem.
Dan wil Marja een spiegeltje naar zich toe draaien en staat ze vervolgens bijna met het spiegeltje in haar hand. Gelukkig kunnen we dit nog wel zelf verhelpen. Maar we willen nu wel snel weg.
Ik koop nog snel even een Road-runner magneet en dan gaan we snel door naar de tramway.
Dit tochtje levert weer de nodige spectaculaire plaatjes op. Zeker als we boven zijn aanbeland hebben we geweldige uitzichten over Palm Springs en de vlakte waar deze stad ligt. En wat een uitgestrektheid ook weer. Je zou er stil van worden.
Als we boven even hebben rondgelopen gaan we naar de cabine terug. In de verwachting dat het op de terugweg wel rustig zal zijn. Dat was ook zo in de cabine die terug beneden kwam toen wij daar stonden te wachten.
Maar wij hebben de "mazzel" dat er een hele buslading (letterlijk) mensen op hetzelfde moment naar beneden moeten omdat hun bus weer gaat vertrekken. Hebben wij weer. Dus in plaats van met een man of zes in die cabine te staan is hij propvol.
Na dit bezoek gaan we op weg richting LA. Op het programma staat nog een bezoek aan de Walmart. Marja ziet dat we onderweg ook nog een Outlet tegen komen. Maar gelet op de tijd en op het feit dat we morgen ook een Outlet gaan bezoeken besluiten we door te rijden naar de Walmart. Marja zoekt de dichtsbijzijnde op in de Tom-tom.
De rit ernaartoe rijden we in nog maar weer eens een totaal andere omgeving. Bijzondere heuvelachtige bergen met daarop het inmiddels voor ons gele droge gras (of is het het droge gele gras?) flankeren de weg waarover we rijden.
Dan ziet Marja de Outlet langs de weg. Dik 300 winkels geloof ik. Dus maar goed dat we daar niet zijn heengegaan, anders had ik nu misschien nog niet achter mijn I-pad gezeten.
Marja vond het wel heel erg jammer kan ik verzekeren.
Bij de Walmart aangekomen gaan we eerst kijken of ze de Google- tablet op voorraad hebben Marja wil er misschien nog een voor haar verjaardag. Maar ze hebben hem niet. Door naar de verrekijkers, die we stom genoeg thuis hebben gelaten, terwijl we die juist voor de vakantie gekocht hebben. Ik kan niet op het woord voor verrekijker komen en vraag aan een man van de Walmart of ze ook van die dingen hebben om ver te kijken. Hij vraagt wat er mis is met mijn bril. Ik leg hem uit dat het is om veel verder te kijken. Ze hebben er een paar, laat hij zien en we kopen de goedkoopste. Maar voordat we daar aan toe zijn wil Marja een ander model uit een rek halen en sloopt daarbij bijna het prijskaartje. Dt kunnen we gelukkig zelf herstellen.
Daarna willen we nog wat fruit en frisdrank halen. En als Marja een zak met druiven pakt, die aan de bovenkant niet gesloten is, rollen een tel later de druiven aan onze voeten. Het scheelt niet veel of we rollen net zo hard mee, maar dan van het lachen. Wat kan er nog meer misgaan.
Na deze avonturen eindelijk richting campground veel later dan we gepland hadden. Maar niet dan nadat we de tegenstellingen die er ook zijn in Amerika voorgeschoteld krijgen. We rijden door een wijk waar duidelijk de tegenstellingen tussen rijk en arm duidelijk worden. Kapitale huizen staan naast wat op een twee-kamer huizen lijkt. En je krijgt ook het gevoel dat je niet een verkeerde afslag moet pakken, omdat je dan misschien in een “verkeerde” wijk terechtkomt. En dan rijden wij daar langs met onze volgeladen 30 feet RV. Marja zegt nog dat ze dat af en toe wel genant vindt tegenover die mensen die geen baan hebben of weinig verdienen.
Op de campground aangekomen zijn we snel gesetteld en gaan we kijken of wifi het doet voor ons areaal aan computers en telefoons. En jawel hoor het werk. Dus vanavond (of morgenochtend vroeg gaat er een nieuw bericht online. Voor nu is de koek weer op.