Camperreizen door Amerika

Vandaag kunnen we om 10.00 uur de huurauto ophalen bij het vliegveld van Denver. Dat is niet zo ver rijden. En we staan al vroeg in de startblokken. Maar kunnen we wel eerder terecht? Ach, anders wachten we daar toch gewoon in ons campertje. Dus we rijden richting vliegveld en vinden dan zo’n beetje alle autoverhuurbedrijven op een rijtje aan de weg naar het vliegveld. Marja is toch wel een beetje gespannen, want zij zal achter mij in de camper aan moeten rijden terug naar de campground in Golden.

Als we ons autoverhuurbedrijf hebben gevonden stappen we naar binnen en blijken we op dat moment de enige klanten te zijn. We laten onze reservering zien (hij is al betaald) en na een 20 minuten staan we bij de auto. We kunnen kiezen uit twee Jeeps (een grijze en een groene). We kiezen de groene.

Het is nog steeds erg druk op de weg, dus ik doe rustig aan en kijk steeds in mijn spiegel of die groene JEEP nog achter me rijdt. Maar het gaat allemaal perfect en om een uur of half elf staan we op de camping. We laten gelijk de propaan even voltanken, dan is dat ook gebeurd.

Omdat het nog zo vroeg is besluiten we de auto te pakken en nog een keer naar Estes Park te rijden: kijken of we nog een glimps van de Elks kunnen opvangen. Wel een rit van anderhalf uur. And now she wants to ride. Marja zegt: ik rij wel. Oké geen probleem. Dus op weg, via Boulder (van die bosbrand aan het begin van de vakantie of even ervoor), omdat dat de snelste weg is. Nou ja de snelste? Als we in Boulder de 36 oprijden zien we tot zover we zien auto’s op deze weg. Nou daar hebben we echt geen zin in. Gelukkig kunnen we dan net van de weg af. En als we de Tom-Tom opnieuw hebben ingesteld op Nederland laten we hem ons de weg wijzen. En dan gaat het allemaal van een leiden dakje. We rijden voor een deel de route die we aan het begin van onze vakantie ook al gereden hebben. Maar voor een deel ook andere wegen. En het blijft gewoon een schitterend gebied. Ik kan het nu ook allemaal een stukje beter bekijken, omdat je niet hoeft te sturen.In Estes Park aangekomen besluiten we eerst een hapje te eten, want we hebben eigenlijk nog niets op. Deze keer gaat het allemaal goed in het restaurant. Een vlotte bediening en het eten dat we besteld hebben. Alleen de milk-shake wordt Marja een beetje te machtig. Is ook wel een joekel van een milk-shake. Dus vragen we of ze misschien een beker hebben waarin we de shake kunnen overgooien zodat we hem mee kunnen nemen. Geen enkel probleem.

Als ik ga betalen, loopt Marja alvast naar buiten. Als ik vervolgens buiten kom, zie ik de milk-shake op de grond liggen. O.a. doordat de lens van de camera uitzakte (als de lock-knop niet is omgezet gebeurt dat wel eens) en daardoor moest ze een paar dingen tegelijk doen en toen ging de shake over de grond. Jammer maar ….

We struinen de winkeltjes in de hoofdstraat een beetje af, zien in een paar winkeltjes weer mooie exemplaren staan van de painted pony’s serie. En Marja ziet in een t-shirt winkel een leuk shirt hangen voor Kevin dat echte mannen Ford rijden en niet in Chevy’s. Helaas is de winkel dicht, maar aan de overkant van de weg zit nog een zaak, volgens een bordje in de etalage. Dus wij naar de overkant: klopt zit nog een zaak, maar niet met dat shirt. Of we morgen hier nog zijn, want dan kan de winkelierster een shirt meenenem. Helaas: om daar nog een keer minstens drie uur voor heen en weer te rijden wordt ons toch een beetje te gek.

Terug naar de auto en weer op weg naar de campground.

Volgens de dame van het restaurant hebben we misschien kans Elks te zien bij de Golfclub. Dus adres Golfclub ingetoetst: niets te zien. Omdraaien en route terug volgen. Als we die net ingeslagen zijn zie ik ineens een hele kudde Elks op de fairway bij de golfclub liggen. Zoeken naar een parkeerplaatsje. Eerst moeilijk te vinden, maar als we net besloten hebben om het maar te laten en volgend jaar hier weer terug te komen, ziet Marja de ingang naar het Visitor-Center van het plaatsje. Daar zijn parkeerplaatsen en dat is vlak bij de plek waar die Elks liggen.Zodoende hebben we dan toch nog een aantal mooie foto’s van een paar fraaie exemplaren van deze dieren kunnen maken. Helaas waren ze een beetje sloom, want ze lagen allemaal lekker een beetje te soezelen. Maar omdat we niet wisten hoe laat ze echt actief zouden gaan worden zijn we op een gegeven moment toch maar op pad gegaan.

En met wat omweggetjes, die overigens allemaal weer schitterend zijn, zijn we dan tegen half zeven weer terug op de campground.

Het rijden in deze huurauto heeft ons wel even op het pad gezet dat het misschien toch ook wel eens aardig is een keer een rondrit in een huurauto en in hotels te doen. Je hebt dan wat meer bewegingsvrijheid en kunt ook eens minder begaanbare wegen berijden. Maar als Marja onderweg erg nodig naar de wc moet, lijkt de camper de slag toch weer te winnen van de auto.

Maar wie weet.

Intussen moeten we nog wel het vervelende klusje van het inpakken van de koffers en tassen doen. Maar het meeste zit er nu toch al wel in. Morgen nog de laatste hand aan de tassen en aan de camper en dan kan ons huisje voor een maand weer terug naar zijn baas.

Dan rest voor vandaag nog het schrijven van het verslag van gister en vandaag en dan lezen we nog wat en is het weer bedtijd.