Vandaag een betrekkelijk korte rit van Zion naar Pages/Campground Wahweep. Ze zon staat al weer uitbundig te stralen als we op weg gaan. Deze keer geen blokkade in de tunnel, dus na een mooie rit naar boven, moeten we even onze beurt afwachten tot we door de tunnel mogen. Campers kunnen, zoals ik eergister al schreef, maar van één kant tegelijk door de tunnel, omdat je in het midden moet rijden. Dus dat doen we dan ook braaf als we aan de beurt zijn.
Aan de andere kant van de tunnel treffen we eigenlijk ook direct weer een ander landschap aan. Met zandkleurige rotsen, waar de weg tussendoor slingert. We hopen op een sighting van big-horns, net als een paar jaar geleden, maar helaas we zien ze niet.
Verderop stoppen we voor een kudde wilde bizons (ze worden wel bijgevoerd, maar ze kunnen vrijuit rondlopen, vandaar 'wild'), met één longhorn er tussen. Bijzonder om deze dieren hier te zien, die hier een paar eeuwen geleden met duizenden de prairies bevolkten en waarvan er nu nog maar een klein maar misschien wel weer groeiend aantal rondloopt.
Richting Kanab (Kéneb uitgesproken, waarbij op de tweede e nog zo'n links gericht streepje moet, maar dat weet ik niet te vinden op mijn I-pad), waar we de RV weer voltanken. Deze keer voor 93 Dollar. Ik denk opnieuw, dat is goedkoop. Alleen als we verder rijden zien we twee straten verder (of misschien nog wel in dezelfde straat) dat de prijzen daar nog 20 dollarcent goedkoper zijn. Nou ja, vergeleken met Nederland is het nog altijd een kopie.
Na een wat minder stuk (qua omgeving, ja die heb je toch ook wel hier, maar dat komt misschien ook wel omdat we verwend zijn inmiddels) komen we dan op de campground aan. Van de camphost leer ik de betekenis van de naam van de campground: Wahweep. En dat is "Bitter Water". Het gebied dat nu onder het meer ligt behoorde namelijk aan de Navajo's. En het was voor hun een bittere pil dat het onder water werd gezet. Nu was het dat niet meer, verzekerde de camphost/ranger me. En volgens mij is hij ook een nazaat van de Navajo's.
Na onze plek gechekt te hebben gaan we proberen een kayak-tour te regelen. Bij het kantoortje aangekomen blijkt dat we net 10 minuten te laat zijn. Om 2 uur gaat het kantoor namelijk dicht. Dan maar even bellen. Dan blijkt dat de Antilope-Canyon-sunset-tour niet meer mogelijk is vanwege floodgevaar en zolang het park het verbod niet heeft opgeheven kunnen deze tours niet door gaan. Of het in de ochtend wel kan is dan natuurlijk even de vraag. De man aan de telefoon adviseert ons voor de ochtendtour even via internet te boeken. Dat gaan we dus doen.
Nog een bezoekje aan de Walmart voor wat boodschappen en dan weer terug naar de campground.
Dan proberen de kayaktour te regelen. Via internet. Alleen is dat internet hier r.t.traag, maar na een aantal pogingen ben ik zo ver dat ik kan betalen. En dan blijkt dat ik een PayPalrekening moet openen. En daar heb ik dus geen zin in. Dus cancellen dan maar.
Uiteindelijk lukt het Marja om wel de betaling te regelen, omdat zij al wel een PayPalrekening heeft. Maar liever doet ze dat toch ook niet.
Vanavond wordt het wat mij betreft een eenvoudig burgertje met wat sla, want we hebben bij de WalMart hot en spicy krokante kippenborstjes meegenomen. Genoeg voor 6 mensen, maar het gaat er lekker in.
Nu nog hopen op mooi weer morgen voor de kanotour en dan een relaxte avond tegemoet.
