Camperreizen door Amerika

Op 11 september 2011 vertrekken wij voor de derde keer naar de Verenigde staten van Amerika. Deze keer maken we een camperreis van San Francisco naar Denver. 

11 september (hoe verzin je het!) vliegen we naar San Francisco. Vanwege het tijdverschil zullen we daar om 11.50 uur landen. Dit betekent dat we eventueel de middag nog kunnen gebruiken voor sight-seeing in San Francisco. Ondanks dat we er dan al een hele dag, en een vlucht van 11 uur op hebben zitten. Het is nu eenmaal beter om direct in het ritme van de tijd daar te gaan zitten. 

12 september brengen we eerst een dagje door in San Francisco, misschien dat we wel weer gaan fietsen over de Golden Gate bridge. Dit zal een beetje van het weer afhangen. ‘S avonds willen we dan naar een baseball game van de Giants.

De volgende dag halen we de camper op bij Roadbear. We hopen natuurlijk weer op een vroege pick-up zodat we al een eind richting Yosemite national park kunnen rijden. Eerst moeten er dan natuurlijk de nodige boodschappen gedaan worden.

De route die we gaan rijden zal er ongeveer als volgt uit gaan zien. 

Yosemite, Death Valley, Las Vegas, Kolob Canyon (met eventueel nog een bezoek aan Valley of fire, en Snow Canyon) Cedar Breaks national monument, Kanab, Grand Canyon North rim (hiervoor hebben we al een prachtige plek gereserveerd direct aan de rim) Lees Ferry, Monument Valley, Hite, Capitol Reef, Moab, Colorado national Monument en Rocky Mountain national park. 

Vanaf Moab staat de route nog niet helemaal vast. Natuurlijk willen we graag naar Rocky mountain np, maar dat is straks geheel afhankelijk van het weer. We gaan vanaf Moab ook niets meer reserveren, zodat we dan kunnen bekijken wat we gaan doen en waar we naar toe gaan.

Op 7 oktober leveren we de camper weer in in Denver en vliegen we weer naar huis.

In tegenstelling tot vorig jaar worden er dit jaar wel een aantal campgrounds gereserveerd. Dit omdat we op sommige plekken gewoon zeker willen zijn van een plek. 

De Grand Canyon is al gereserveerd, Yosemite reserveren we op 15 april (dat wordt weer spannend) Gouldings bij Monument valley zal gereserveerd worden (we hebben dan weer hard stroom nodig, en er moeten weer kleren gewassen worden) en in Moab zullen we reserveren. De rest zien we daar wel.

De vliegtickets zijn online geboekt bij de KLM. Eens kijken of dat bevalt zo’n rechtstreekse vlucht. Het hotel voor de eerste 2 nachten is geboekt via priceline. We verblijven dan in het Hilton SFO.

We gaan naar White pocket! Gisteren hebben we een afspraak met Terry Alderman om een tour te maken naar White pocket. Wat is White pocket eigenlijk? Tja, het is een beetje moeilijk uit te leggen, je moet het gewoon zien. Het is een zogenaamd Wilderniss area op de grens van Utah en Arizona. Je vindt daar de meest bizarre, mooie, gekleurde rotsformaties die je maar kunt bedenken. Voor iemand die dus gek is van rode rotsen, zoals ik, is dit dus een geweldige belevenis.

Op 21 september ontmoeten we Terry Alderman, om 8.30 uur bij zijn winkel. Wij rijden dan met onze camper achter hem aan naar Jacob Lake. Daar laten wij onze camper achter en rijden met hem mee verder naar White pocket. Op de terugweg brengt hij ons weer terug bij de camper en rijden wij verder naar de Grand Canyon north rim.

Wat een absurde toestand is dat toch steeds weer, om een plek op Yosemite te bemachtigen. We zaten er weer helemaal klaar voor om 15.00 uur al de pc's klaar gezet, en 18 tabbladen opstaan. Klokslag 16.00 uur beginnen Ko en ik tegelijker tijd te klikken op "Book these dates" Zowel Ko als ik krijgen eerst een paar keer dat het niet mogelijk is. Dan loopt het bij Ko wel door en kunnen we alles invullen en hebben we dus weer een camping plek op Yosemite.

Om 16.04 uur kijk ik in de lijst van North pines, alle sites zijn al vergeven! Ook op de andere campgrounds is niets meer te krijgen. 4 minuten dus en geen plek meer te krijgen op heel Yosemite! Absurd gewoonweg!

Maar wij hebben weer een plek! Op Lower Pines dit maal, plek 062, dicht bij de Merced river. We staan op een hoek dus maar aan 1 kant buren. Wij zijn eigenlijk wel heel tevreden hiermee!

Donderdag avond hebben we onze Esta aanvraag weer ingediend. Onze toestemming van vorig jaar is nog wel geldig voor dit jaar, maar Ko zijn paspoort verloopt dit jaar en een nieuw paspoortnummer betekent dan een nieuwe Esta.

Mijn Esta is nog geldig, ik mag dit jaar dan ook weer afreizen naar de Verenigde staten van de Amerikaanse overheid.

Esta is niets meer dan toestemming om in het vliegtuig naar Amerika te stappen. Of je dan ook daadwerkelijk wordt toegelaten, wordt beslist door de immigration officer op het vliegveld waar je aankomt. Wanneer deze meneer zegt dat je naar binnen mag zet hij een stempel in je paspoort. Deze stempel is dan de zogenaamde Visa Waiver. Hiermee mag je 90 dagen in de Verenigde staten verblijven.

Maar goed. Ko moet een nieuw paspoort. Op het AllesAmerika forum lezen we van een ander forumlid wat in dezelfde situatie zit. Ook nog een geldige aanvraag, maar ook een nieuw paspoort nodig. Met dit nieuwe paspoort wordt door dit forumlid een nieuwe aanvraag ingediend. Alle wordt netjes ingevuld, de vragen worden met Nee beantwoord. Maar, wat eigenlijk dan nooit gebeurt, de toestemming wordt geweigerd! Dat is natuurlijk schrikken voor dat Forumlid, maar terwijl ik dat lees, schieten bij mij ook direct de zenuwen in mijn keel. Dus dat kan ook nog! En als dat dan gebeurt, wat moet je dan? Een visum aanvragen via de Ambassade?

Gelijk heb ik Ko ingelicht en gezegd dat hij maar snel dat nieuwe paspoort aan moet vragen. Mocht hij dan ook geweigerd worden via de Esta, dan is er in ieder geval nog genoeg tijd om een visum aan te vragen.

Zo gezegd, zo gedaan. Ko heeft een nieuw paspoort aangevraagd, en afgelopen donderdag mocht hij dat bij het gemeente huis gaan ophalen. Eenmaal thuis met dat paspoort, hebben we gelijk maar de aanvraag ingediend. Eerst mijn gegevens bijgewerkt. Daarna de aanvraag voor Ko. Alle gegevens ingevuld, bij alle vragen, heeft u een besmettelijke ziekte? bent u drugs verslaafd? Bent u wel eens gearresteerd?, vullen we naar waarheid, Nee in. Alles wordt gecheckt, nogmaals gecheckt, driedubbel gecheckt. Met de zenuwen in de keel wordt de aanvraag verzonden. Dan moet er eerst betaald worden. 14 dollar kost dat tegenwoordig, terwijl het vorig jaar nog gratis was. Dus we vullen de gegevens van de creditcard in. Klikken nogmaals op verzenden, en direct verschijnt er een nieuw scherm waarop staat: Toestemming verleend!

Gelukkig dat is dus weer goed gegaan. Ondanks dat er gezegd wordt dat het niet nodig is, printen we onze beide aanvragen weer uit. Deze gaan in de map waarin alle papieren, reserveringen voor de vakantie gaan, onze zogenaamde Roadbook.

Inmiddels zijn alle campings die we wilden reserveren gereserveerd. Dit betekent gelijk ook dat er niet meer geschoven kan worden in de route.

We hebben een reservering gemaakt bij Kanab Corral Rv, in Kanab, Gouldings in Monument Valley en 2 nachten op Canyonlands rv park in Moab.

De rest van de overnachtingen kunnen we niet reserveren of weten we nog waar die precies zullen zijn.

Volgens mij is nu eigenlijk alles geregeld voor deze reis. Alleen het laatste stuk staat nog niet vast. Dat kunnen we ook nog niet omdat dat geheel afhankelijk is van het weer dan.

Dit weekend hebben we met Kevin en zijn vriendin gesproken. Als we volgend jaar weer gaan (dit weten we eind september, als de financien het toelaten) dan komen zij ook en gaan dan voor een dag of 10 mee. Ik heb ze nu een aantal routes gegeven waaruit ze kunnen kiezen. Volgens mij zijn ze allebei best wel enthousiast. Ik hoop nu toch zo dat we volgend jaar weer kunnen, en dat terwijl we dit jaar nog moeten gaan :)

En zo hebben we toch ook Moraine park campground in het Rocky Mountain national park ook maar gereserveerd. Reserveren op Moraine park kan tot 3 oktober, daarna wordt het een first come, first served campground.

Ik had nog wat twijfels over het laatste gedeelte van de route. Met name vanwege het weer. Het kan natuurlijk net als vorig jaar nog prachtig weer zijn, maar het kan ook al sneeuwen. We gaan er maar even vanuit dat het gewoon mooi weer is. Vernal en Flaming Gorge zijn komen te vervallen. Na Grand Junction rijden we gelijk door naar het Rocky mountain NP. We hopen hierdoor de Trail ridge road nog te kunnen rijden. 

6 oktober willen op Cherry Creek campground gaan staan voor de laatste nacht. Dit betekent dat 4 en 5 oktober nog open zijn in de planning. Als het weer nog mooi is blijven we gewoon op Rocky mountain NP of Estes park. Zo niet dan bekijken we daar wel wat we gaan doen.

Gisterenmiddag nog even zitten kijken waar we zouden kunnen overnachten in de buurt van Cedar City. Leuk State park gezien, maar bij nadere bestudering van de kaart blijkt dit nog onder de ingang van Zion te liggen. Tja dan ga je toch ook weer bij Zion kijken. In 2009 vonden wij de campsite bij Watchman in Zion een van de mooiste plekken die wij tijdens die reis gehad hebben.

Dus weer naar de Route gekeken, om te zien wat er mogelijk is. Na Las Vegas gaan we naar Kolob Canyon, en dan weer terug naar Zion. Wellicht dat we ook nog een bezoek aan Valley of fire brengen. Qua miles is het te doen en ook qua tijd. Voor de volgende dag kunnen we dan door Zion, en ter plekke nog bedenken of we, of een bezoek aan Zion zelf brengen, of door Zion naar Cedar Breaks NM rijden en ook nog Color Pink Sanddunes bezoeken, en eventueel ook nog naar Best Friends. Dit zien we dan wel op de dag zelf, net waar we zin in hebben. In Kanab is onze campground al gereserveerd, dus het maakt niet uit hoe laat we daar aankomen. Misschien dat we als we toch door Kanab rijden ons eerst al melden bij de campground, en even bij Terry Alderman langsgaan (volgens afspraak) waarmee we de volgende dag een afspraak hebben voor een bezoek aan White pocket.

Tja, dan wordt de verleiding wel groot om toch ook maar een plek op Watchman campground te reserveren. Zo gezegd, zo gedaan! We hebben plek B056 gereserveerd. We hadden nog keuze uit 4 plekken die langs de Virgin river liggen. Op foto's gekeken welke plek ons het beste leek en gekozen voor plek 56.

Bij het checken van de vluchtgegevens zien we dat onze terugvlucht gewijzigd is. Zouden we oorspronkelijk om 15.45 uur uit Denver vertrekken, werd dat nu om 17.00 uur. Dit betekent dat we maar 40 minuten hebben om over te stappen. Dat vinden wij toch wat krap, ondanks dat het volgens andere Amerika-gangers wel mogelijk moet zijn. Je moet dan natuurlijk geen vertraging hebben op de eerste vlucht.

Vandaag er toch maar een telefoontje aan gewaagd bij de KLM. Op de website hadden we al gezien dat er om 16.05 een vlucht vertrekt naar Detroit. Deze komt om 21.00 uur in Detroit aan. De vlucht naar Amsterdam vertrekt dan weer om 22.05 uur. We hebben dus iets meer dan een uur de tijd om over te stappen. Dat moet wel lukken. We landen dan de volgende dag om 12.00 uur weer in Amsterdam, wat voor ons ook een prima tijd is.

We worden door een aardige KLM mevrouw te woord gestaan, en deze KLM mevrouw regelt direct een andere terugvlucht, via Detroit, voor ons. 5 minuten later staat dit schema ook al op onze inlog pagina bij de KLM. Prima en snel geregeld dus.

Inmiddels zijn we weer een stapje verder. De stoelen voor onze heen en terug vlucht zijn vastgelegd. Zover je van vastleggen kunt spreken, want er is nog een kans dat je die stoelen niet krijgt. Maar dat zien we dan wel weer.

Verder hebben we vanavond onze tickets voor de hikersbus naar Glacier point in Yosemite geboekt. Dit betekent dat we op 14 september de tijd hebben. Op 15 september moeten we om 8.15 (ja, dat wordt vroeg op) de tickets halen bij de lodge, waarvandaan ook de bus vertrekt.

Het zijn one-way tickets, want we gaan sportief zijn en naar beneden lopen. Hiervoor staat ongeveer 7 uur. Afhankelijk van de snelheid waarmee we lopen en het aantal foto stops, en wat we tegenkomen onderweg (we hopen natuurlijk wel een beetje om een beer te spotten.)

Ach 16 en 17 september zijn weer voornamelijk rij, stop, maak een foto dagen. Dus dan kunnen onze spieren weer tot rust komen.

Sinds vorige week hebben we dus digitale TV. Er wordt hier, met een honkballer in huis, dus al de hele week Baseball gekeken. Nu heb ik ook al heel wat uurtjes langs het veld doorgebracht, als rijmoeder, en scoorder, maar ook gewoon als supporter. Wat is er nu leuker dan je eigen kind te zien spelen.

Op zijn 13de is hij batboy geweest bij de europeese kampioenschappen, en heeft hij dus veel Teams toen van dichtbij meegemaakt. Hij is trouwens vandaag 22 geworden. Maar dat even tussendoor. Maar ook tijdens de europeese kampioenschappen, heb ik dus veel in het stadion gezeten. Net als ieder jaar opnieuw in Haarlem of Rotterdam.

Dus wij willen ook wel graag een wedstrijd bijwonen in Het Baseball land van de wereld. Het eerste jaar zijn we uiteindelijk niet gegaan, toen heeft Alcatraz gewonen. Het Tweede jaar waren er geen wedstrijden in de plaatsen die wij aandeden. We zitten dan ook steeds aan het eind van het seizoen.

Vandaag hebben we dan toch twee tickets gekocht voor de wedstrijd van de San Francisco Giants tegen de San Diego Padres in het AT&T stadion in San Francisco op 12 september.

Over precies een week vertrekken we dan eindelijk naar Amerika. Deze week nog de laatste dingen regelen. De taxi is inmiddels ook geregeld. Gisteren een e-mail gestuurd naar RoadBear met de vraag of we eventueel een vroege pick-up kunnen krijgen.

Misschien wel de moeilijkste opgave voor een vrouw is, gaan bedenken wat ik mee ga nemen aan kleding. De koffer mag maximaal 23 kilo wegen, maar ja, we willen daar ook nog wel shoppen. Dus... de grootste uitdaging, is om nu zo weinig mogelijk mee te nemen. Dat is best lastig als een kast hebt die uitpuilt van de kleding. En natuurlijk ook nog een selectie maken van de schoenen. Welke neem ik wel mee en welke laat ik thuis? Dat wordt dus praktisch denken en de emotie uitschakelen.

Gisteren nog wel een mooie trolley gekocht voor de handbagage. Eentje met verschillende vakken ipv één groot vak. Makkelijk want dan gaat niet alles door elkaar zitten.

Van de week had ik al een e-mail gestuurd naar Aldie van Roadbear, met de vraag of we deze keer weer een vroege pick-up kunnen krijgen. Aldie melde dat hij dat nu nog niet kon zeggen, maar zou een notitie ophangen dat wij graag een vroege pick-up willen.

Vandaag weer een e-mail van Aldie ontvangen dat we al online in kunnen checken en zaterdag even moeten bellen om te horen of we een vroege pick-up kunnen krijgen. Gelijk dus maar een melding in mijn telefoon gezet, want op zaterdag zijn ze tussen 8.00 uur en 13.00 uur open. Bij ons is dat dus tussen 17.00 uur en 22.00 uur. Aangezien ik zaterdag ook nog jarig ben en mijn vader langs komt voor een bakkie, ben ik anders bang dat we precies op die tijd vergeten.

Vanavond dus ook maar gelijk online ingecheckt bij Roadbear. Dat scheelt weer tijd bij het ophalen van de camper.

Vandaag ook hondenvoer gehaald voor de honden die dus thuisblijven, samen met mijn zoons. Die hebben in ieder geval genoeg te eten tijdens onze afwezigheid. Deze week nog eten halen voor de jongens, alle was wegwerken en zorgen dat het schoon is thuis. Dan kan ik in ieder geval zeggen dat ik wil dat het er net zo uit moet zien als we weer terug komen.

Zaterdag kunnen we ook online inchecken voor de vlucht. De stoelen hebben we eerder al vast kunnen leggen. Een beetje kriebels heb ik toch wel, maar volgens Ko is 11 september de veiligste dag om te vliegen. Dus daar moet ik dan maar vanuit gaan.