Ik heb de wekker op mijn telefoon op 6 uur gezet en precies op tijd gaat dat ding ook af. Marja er uit om nog even aan de website te werken. Ik blijf nog even liggen. Na een tijdje denk ik: even kijken hoe laat het is? Is het pas één minuut voor vijf. Ik begrijp er niets van. Nog een keer kijken. Inmiddels is het vijf uur. Blijkt dat ik om 4 uur onze tijd (in de nacht dus) een telefoontje heb gehad van een onbekend nummer. Dus Marja zat om 4 uur al aan de website te werken en begreep al niet dat ze nog zo’n slaap had. Later op de dag kreeg ik, waarschijnlijk van hetzelfde onbekende nummer, nog een telefoontje. Een hoop herrie op de lijn en ineens een vrouwenstem die zegt: druk 1 om verder te gaan. Ik heb hem maar gauw weggedrukt. Was heel bijzonder.
Verder heeft de dag vooral een rustig verloop gehad. Ontbijten bij Dennies (nog maar een keertje), tanken even verderop en vervolgens op weg naar nieuwe mooie plaatjes, historische plekken, bijvoorbeeld waar Tullsop vermoord is en waar Billy the Kid wist te ontsnappen aan zijn executie (Lincoln). Echt boeiend.
Weinig wildlife
Verder uiteraard op zoek naar nieuw wildlife. Maar uit arrenmoede is Marja op een gegeven moment maar de waarschuwingsborden voor overstekend wild gaan fotograferen. En zelfs die kwamen we vandaag maar zelden tegen.
Valley of Fires
Onderweg nog even de vraag of we in de buurt van Nogal naar een camping zullen rijden of dat we doorgaan naar de Valley of Fires. Het wordt de laatste. En wat een bijzondere plaats is dit weer. Nou weet ik niet of die naam komt omdat dit een vallei is waar ook weer de lava omhoog geperst wordt of vanwege de hoge temperaturen. Ik hou het op het laatste, maar het zal wel het eerste zijn. We maken ook nog even een korte wandeling over een soort “loopplanken” over dat lava heen. Volgens één van de mensen van de campground zouden we wel eens tarantula’s (die zijn aan het migreren zei hij) en grote (20 cm) hagedissen kunnen tegenkomen (de black-collar hagedis. Die laatste kan ook nog eens agressief zijn. Maar wij zijn niet bang en dat hoeft ook niet, want: geen hagedis gezien. Alhoewel ik even het idee had dat ik in de verte een hagedis zag wegkruipen. Een kleiner broertje (of zusje) van die hagedis heeft een hele tijd bij onze camper in de zon gezeten en indrukwekkend zitten doen met het optillen van zijn poten en zo.
s-Avonds proberen we nog een paar foto’s van de zonsondergang te maken in een strak blauwe lucht (die hadden we gister bij White-Sands moeten hebben bij zonsondergang), maar echt spectaculair wordt het niet.
Het op een van de borden beloofde gehuil van de coyotes blijft vanavond ook uit. We moeten het volgend jaar toch echt anders gaan doen. Meer wandelingen maken met meer kans op het tegenkomen van herten en zo.
Daarna eten we een broodje, veel trek hebben we niet, en werkt Marja nog even aan de foto’s. Worden er toch elke dag weer meer dan we van plan zijn.
En ik zit nu even het verslag te doen. Aan de lengte is te zien dat het vandaag een rustig (maar warm) dagje was in alle opzichten.
Snel maar weer naar bed want ook morgen willen we weer vroeg gaan rijden. Nou ja misschien worden we wel weer om 4 uur uit bed gebeld. Kunnen we zeker vroeg op pad.
