Omdat het kantoortje van Captain Dave al om 8.30 uur open is, pakken we vroeg de fiets (de zadels beginnen al een beetje te wennen) en staan we al vroeg boven aan de trap om onze trip te reserveren. We raken met het meisje dat onze kaartjes regelt een beetje in gesprek. Ze vertelt ons dat ze een vriend heeft in Jutreckt (zo klinkt het tenminste), maar ook een in Australië. En zou houdt niet van kou. Dus we helpen haar even met het maken van haar keuze. Dat wordt dan natuurlijk Australië :-).
Aan boord. We krijgen eerst een paar veiligheidsregels om ons oren terwijl we de haven uit varen. Eenmaal buitengaats gaan we naar het voor'dek' van deze catamaran-boot. Dat bestaat voor het grootste deel uit een soort rubberen netten. Je kunt er op lopen, maar je kijkt er ook doorheen door de mazen. Leuk voor als er dolfijnen onder (of tussen) de boot zwemmen.
Jammer genoeg zal het daar vandaag nauwelijks van komen. In totaal zien we vandaag namelijk ternauwernood 10 dolfijnen. En die zijn van de niet zo spelerige soort. Het is even bij de boot kijken of die interessant is en dan zijn ze weer weg. En van walvissen (al was het er maar een) al helemaal geen spoor.
Gelet op onze ervaring bij Moss Landing vorige jaar is dit toch wel teleurstellend. Schijnt te maken te hebben toch ook weer met El Nino, die voor warmwaterstromen richting kust/noorden zorgt, waardoor de voedselstromen (zoals krill, sardientjes e.d.) voor deze geweldige dieren verstoord is. Dat betekent zeer waarschijnlijk, dat walvissen en dolfijnen zich ergens anders ophouden dan waar wij zoeken (nou is die oceaan overigens wel heel erg groot).
Dit is allemaal misschien ook de oorzaak ervan, dat we niet als andere jaren af en toe vanaf het strand een of een paar dolfijnen voorbij zien zwemmen. Om het maar niet te hebben over de sea-lions. Die zijn kennelijk ook schaars dit jaar.
Als we terugkeren naar de haven krijgen we te horen, dat deze trip beschouwd wordt als een no-show-trip en dat we - als we dat willen - nog een keer meekunnen voor de helft van het geld. Dus dat regelen we dan ook maar gelijk voor woensdag. We krijgen ook nog een DVD voor niks over het zeeleven hier in de omgeving. Vlakbij is een restaurant de Grib, waar we nog even gaan lunchen. Een stevige lunch mag ik wel weer zeggen.
Voor de trip uit heeft Marja een pilletje ingenomen tegen zeeziekte. Dramamin extra strong. Nou dat zijn ze ook wel dan. Ze helpen uitstekend tegen de zeeziekte. Nergens last van. Maar ze werken 24 uur. Dus als we na een kleine drie uur terug zijn houdt het pilletje nog zeker 21 uur zijn werking. En een bijeffect van die pilletjes is, dat je er goed op kan slapen. En dat doet ze dan ook. 's-Middags doet ze een tukje van ook een uur of drie. En zelfs daarna blijft ze nog vrij lang nogal duf in het hoofd. En woensdag gaan we nog een keer.
Vanavond geen diner met Louk, maar weer een heerlijke steak op de barbecue. Gaat er weer goed in. Ondanks de pil probeert Marja nog een beetje op te blijven, om te voorkomen dat ze om half vijf weer op is.
Maar het wordt toch niet echt laat.