Vandaag toch maar besloten uit Asseteague te vertrekken. Pony’s, leuk hoor ( tenzij je ze in het pikkedonker tegenkomt), maar dan wel op een wat ruimere schaal dan alleen dit State park. We willen daarom vandaag door rijden naar Outer Banks en onderweg wat plakspullen kopen voor de lekke banden.
Onderweg stuurt TomTom ons langs een hele mooie route. Ook hier zijn de huizen en de ruimte er omheen om stil van te worden. De hele omgeving is uberhaupt erg mooi. En het helpt dat de herfstkleuren al wat beginnen door te komen.
Onze eerste stop is bij een Food-Lion. We nemen een paar dingen mee, maar plakspullen hebben ze niet. Ook Sears, iets verderop, heeft dat niet. De tire-repair-kit, waar Marja mee aankwam. Ik wist niet zo gauw hoe ik moest uitleggen wat we nodig hadden.
We stappen weer in en nog geen 5 minuten verder: een Walmart. Dus maar weer stoppen. Snel naar binnen, want het is hier inmiddels ik denk al tegen de dertig graden en het is nog maar half elf.
Heb ik trouwens al gezegd, dat we vanaf dag een geweldig weer hebben, met weer alleen maar blauwe luchten en warm weer. Soms ver boven de normale temperatuur.
Als we in de Walmart bij de fietsen aankomen, zien we daar een paar fietsen staan met extra frame-vering voor iets duurder dan de onze. Zullen we ze ruilen zegt Marja.
We kopen een paar flesjes finilek, daarmee hopende dat het dan snel gefixt kan zijn.
Maar dat valt vies tegen, blijkt later.
En we kopen toch ook maar een setje bandenplakspullen, voor het geval dat niet lukt. En natuurlijk een pompje.
Marja heeft tussendoor nog uitgevonden dat er onderweg nog een paar stateparks zijn, die misschien ook een campground hebben. Kiptopeke statepark is er daar een van. En als we de borden zien, in nog steeds een mooi landschap, besluiten we maar even te gaan kijken. En ja hoor ze hebben een campground. Aan de ingang worden we te woord gestaan door een tandeloze oude dame, die ons uitlegt – voor zover we begrijpen – dat de eerste drie loops full hookup plaatsen zijn. Dus water, elektriciteit en dumpen afvalwater. Alleen blijkt later dat laatste apart nog eens betaald te moeten worden.
We zoeken een mooi plekje (wel weer wat druk zal blijken) Ik ga proberen met finilek de banden te fiksen. Nou, dat lukt aardig -niet dus. Het kost al wat moeite om dat goedje in de band te krijgen en dan blijkt dat het lek toch niet gericht is. Dan maar het bandenplaksetje. Helaas. Dat finilek spul verhindert volgens mij, dat de plakkers blijven plakken. Toch wel essentieel bij banden plakken.
Dus dan nog maar even naar het strand dat vlak achter de campground is. En we gaan later zelfs nog een keer terug, maar dan in badkleding om even in de Chesapeak-bay in het water afkoeling te zoeken voor de hitte. Dat lukt aardig. Bij de fietsenverhuurder vragen we ook nog even of hij misschien een oplossing weet voor onze bandenprobleem. Maar het is een senior-citizen, die zich drie keer in de rondte verontschuldigt voor het feit dat hij ons niet kan helpen.
Terug bij de camper de gebruikelijke dingetjes: kooltjes klaar maken voor de steak, Marja plaats wat foto’s op de computer (op internet plaatsen gaat nog niet, want dat hebben we hier niet), ik hang de fietsen maar alvast weer achterop en na het eten nog even het verslag tikken, een spelletje spelen op de I-pad en dan weer vroeg naar bed ( rond 9 uur).