Ontdekken we vanmorgen, dat er op 100m van het hotel een food-court zit. En dat terwijl we ons afvroegen waar je nou toch zou kunnen ontbijten. Nou daar dus. Misschien nog iets voor morgen, voordat onze taxi komt om ons naar Secausus (Siekohsus) station te brengen.
Met onze scrambled eggs en french toast laten we een boot voorbijgaan. Lekker als het is om in een zonnetje te ontbijten langs de waterkant. Want deze drie dagen nemen ze ons wat het weer betreft niet meer af. Onwijs zo goed als dat is, met temperaturen van ik denk wel 24 – 26 graden.
Aan de overkant aangekomen, willen we bij de fietsverhuurder die daar vlak bij zit onze NY-pas gaan verzilveren. Maar dat gaat niet. Wel bij hun vestiging in Battery Park. Vreemd, maar vragen we kan dat dan wel bij de verhuurder bij Central Park? Dat zal wel, maar dat is een andere verhuurder. Dus op weg naar Central Park. Marja stelt voor eerst een stuk langs de Hudson te lopen. In het begin valt dat een beetje tegen, met al die bedrijven daar langs het water. Maar dan komen we in Het Hudson Park en dan lopen we echt langs het water. Daar staan ook heel veel beelden, waar natuurlijk een aantal foto’s van gemaakt worden. En verderop lopen we nog een eind een pier op, waar een Chinees het menu van de dag bij elkaar probeert te vissen. Ff lekker in het zonnetje en daar raken we even aan de praat met een man die twee honden uitlaat die hij op de foto wil vastleggen. Altijd apart, dat soort onverwachte, vaak korte maar toch interessante gesprekken.
Dan verder op weg naar Central Park. Daarbij passeren we een aantal gebouwen met appartementen, waarop in gouden letters TRUMP TOWER staat. Waarschijnlijk door Trump coöp. neergezet om ook weer geld mee te verdienen met de verhuur van die waarschijnlijk aardig geprijsde appartementen. Gister vertelde de gids op de watertaxi ons nog van een penthouse ergens langs de Hudson (niet van Trumo overigens), dat 50.000 dollar per maand moet opbrengen. Moet wel een flatje geweest zijn.
Bij Central Park nog even zoeken naar de fietsenverhuur en dan op weg. En dan moet je af en toe nog aardig trappen, want er zitten een paar lastige hellinkjes in. Voor ons toch zeker van 1e categorie. En we (dwz Marja) maakt een paar foto’s van bomen in rode herstkleuren gebladerd.
We zijn overigens niet lang onderweg: iets meer dan een uur (misschien wel 5 kwartier) als we de fietsen terugbrengen. Omdat we toch wat meer van het park willen zien wagen we ons ook nog eens te voet het park in. De beentjes en de voeten beginnen zich al aardig te melden.
We zoeken het meer(tje) op dat midden in Central Park ligt. Als er ergens een uitdaging is om algen te bestrijden, dan is het daar wel. Zo lichtgroen hebben we water nog niet eerder gezien. Als we daar bij onze werkgever een project van zouden maken wil ik wel mee als juridisch adviseur en Marja zorgt dan voor de website van dat project 
.
Ik wil dan nog even de plek opzoeken met de naam Strawberry Fields. Als rechtgeaarde Beatle-fan wil ik natuurlijk weten wat dat in houdt. Blijkt een soort plaquette te zijn in het pad, waarin in het midden het woord “Imagine” staat. Klopt, van die plaat van John Lennon.
Als we het park weer uit zijn (ja soms gaat het ineens snel) gaan we een hapje eten bij TGI-Fryday. Als we naar een plaats worden gebracht wil die man ons op een onmogelijke plek zetten. Marja reageert onmiddellijk, dat we een andere plek willen die we ook krijgen. Een stel achter ons, die ze vervolgens deze plek in de maag willen splitsen weigert deze plek ook.
After dinner gaan we op weg naar Grand Central. Het oude station, waar volgens ons veel filmscenes zich afspelen, en waar het -mede door een powerfailure – ontzettend veel mensen zich in de centrale hal ophouden. Dit is een plek, waar je Amerika echt in terugziet. Diezelfde gids van gister vertelde bijvoorbeeld dat er in New York meer dan 800 talen worden gesproken. Dus wat zeuren wij nou over die multiculturele samenleving,
Grand Central Station
Empire Statebuilding is ons volgende doel. Moeten we wel weer een paar avenues en streets doorkruist hebben, maar deze keer vinden we snel de ingang en kunnen we, na weer een security-check, vrij snel in de lift stappen (misschien moet ik zeggen: gedreven) om eerst naar de 86e verdieping te gaan om van daar, naar de 102de verdiepding. En dat loont zich. Wat een uitzicht over de stad. Indrukwekkend en een must-see als je toch in New York bent.
Als we weer met beide benen op, de begane grond staan moeten we nog een eindje naar het Ferry-dock, voor onze laatste overtocht. Als we in de buurt van de haven komen schiet er ineens een dier voor ons langs. Omdat we vandaag in het park veel eekhoorns hebben gezien denk ik in eerste instantie aan een eekhoorn. Maar nee: Een grote rat is het. En hij loopt niet eens keihard weg. Griezel, Even verderop schiet er nog een voor ons langs. Maar we hebben het gehaald. En een kwartiertje later zijn we op weg naar Lincoln Harbor en ons hotel, waar ik nu dit stukje weer zit te typen,
Morgen de camper ophalen. Eerst met taxi naar treinstation en dan tot aan Middletown de trein. En dan nog een kort ritje met de taxi. Nou als dat ons niet lukt.