Marja is vroeg op om de zonsopkomst te fotograferen. Maar dat valt tegen. Er staat een ander hotel in de weg om mooie foto’s te kunnen maken. Misschien dat sunset daar iets van goed kan maken.
Ik ben wat later op (whats new hoor ik jullie al denken) en beantwoordt wat apps van mijn zus over de gezondheid van onze moeder. Later bel ik haar nog even om even precies te horen wat er aan de hand is.
Dan weer lekker douchen en alvast een start maken met het verslag van deze allerlaatste dag (en van nog een paar dagen hiervoor, waar ik nog niet aan toegekomen was).
Om 9.55 zegt Marja: inchecken!
Ze pakt haar IPad en logt in en krijgt dan de melding dat ze te vroeg is. We moeten nog een uurtje wachten voordat we kunnen inchecken.
Dus dan maar weer even wat anders doen.
We weten nog niet wat we de rest van de dag nog gaan doen. In ieder geval gaan we nog een keer ergens lekker eten. Maar shoppen zit er niet meer in denk ik. We willen niet met te volle koffers op het vliegveld aankomen morgen.
In de middag gaan we nog even naar buiten, de warmte in. We lopen naar het Flamingo-hotel om te zien of ze daar inderdaad nog die flamingo’s hebben rondlopen. Niet dus. En dat is misschien maar goed ook. Ze hebben daar wel een mooie tuin achter het hotel, waar het lekker koel is en waar ook een heleboel vogeljes zitten. Best wel leuk en ook prettig als je niet een hele middag in je gekoelde kamer wil zitten.
We komen ook nog langs de Linq, dat grote reuzenrad, waar we ook nog steeds niet in geweest zijn. Misschien volgende keer.
Bij die Linq hebben ze ook weer een straat met winkels, eettentjes en restaurant(jes). Bij de In-and-out burger is het vreselijk druk, dus die slaan we maar over. En dan zien we een ‘restaurant’ met de naam van Gordon Ramsay. Daar gaan we eten. Ik heb restaurant tussen ‘’ staan, omdat het diè naam eigenlijk niet mag hebben. Het is namelijk een fish and chips eettent. Maar wel met de naam van Ramsay erop. En het moet gezegd: je merkt dat wel alleen al aan de frites. Zo stevig en knapperig hebben wij ze nog niet gegeten. En de vis is ook goed klaargemaakt. Als trouwe Masterchef kijkers moeten het nu natuurlijk hebben over ‘texture’ en ‘seasoning’. Maar voor ons geldt dat het gewoonweg heel erg lekker is. En machtig. Dan hoeven we vanavond niet nog een keer uit eten.
Later loop ik nog even naar de balie, omdat we begrepen hebben dat je met je ANWB-kaart korting kan krijgen op je kamerprijs. Dat is ook wel zo. Alleen moet je dat bij je reservering dan al kenbaar maken. Achteraf die discount erop los laten doen ze hier niet aan. Beetje flauw. Maar het gaat ook weer niet om honderden dollars, anders had ik daar nog wel een beetje een issue van gemaakt.
Nu is het eigenlijk gewoon verder de avond uitzitten. We kijken nog een laatste keer bij de fonteinen van Bellagio en gooien nog een paar dollars in de gokkasten. Goed slapen en morgen met het vliegtuig weer naar huis. Hopen dat we geen vertragingen hebben en op tijd thuis zijn. Want daar moeten we zaterdag zowel Triss als Diégo en de nieuwe scooter van Marja ophalen. Haar oude was totall-los gereden door een ouwe man.
Dus we hebben onze tijd zaterdag hard nodig.
Of er nog een slotverslag komt weet ik nog niet. Dus als dit het is hoop ik dat iedereen die met ons meereed daar van genoten heeft.
