Dag 12: so someone’s breakfast got stolen this morning

Kwart over zes. IJskoud in de camper. De heater heeft niet aangestaan. Dus snel aangekleed, een yoghurtje naar binnen gewerkt en rijden maar. Voor zevenen rijden we daardoor de campground af. Dan rijden er al weer heel wat mensen rond in de hoop dat ze nu wel Moose’s zien. Als we de ‘oprijlaan’ naar de campground afrijden ziet Marja rechts in het veld drie van die dieren staan. Het is nog wat schemerig, maar ze probeert er toch een foto van te maken. Daarna rijden we door naar de eerdere plek waar we Moose’s (of is het gewoon ook Moose als het er meer dan één is?) gespot hebben. En daar staat inderdaad een lonely Moose-cow.

naamloos-5311
naamloos-5324

Ineens horen we het bekende gejank van coyotes. Die laten zich duidelijk horen. Een man, die voorbij loopt, zegt: So, someone’s breakfast got stolen this morning. Het klinkt inderdaad erg boos van die coyote.

Na een tijdje rijden we weer verder en komen dan op de weg die ons uiteindelijk in Yellowstone moet doen belanden. Maar dan hebben we nog wel wat kilometers onder de banden door zien gaan.

We slaan een laatste blik op de Grote Tetons en richten onze blik naar het noorden.

Op een vlakte rechts van de weg zien we dan een hele grote kudde bison’s. Die rollen wat rond in hun eigen urine en grazen wat in het rond. Het is een mooi gezicht, die donkere beesten in die gele velden. Daar lopen trouwens ook weer Pronghorn rond. Bij een van de Bisons zitten een stuk of wat vogels (netjes op een rijtje) op zijn rug.

naamloos-5360
naamloos-5380
naamloos-5391

En verder gaan we weer (zo’n verslag wordt het vandaag). Bij Oxbow Bend is vandaag niets te beleven, dus daar rijden we gewoon maar langs. Om een aantal mijlen verderop verrast te worden door nog een kudde bisons. Maar dan op de weg. Dus dat is stoppen en de beesten van wel heel dicht bij bewonderen. Daarvoor hoeven we dus eigenlijk niet naar Yellowstone.

naamloos-5338
naamloos-5341
naamloos-5343
naamloos-5348
naamloos-5350

We zijn dan nog niet in Yellowstone dus. Want we moeten eerst nog langs onze vorige campgrounds, Colter Bay en Headwaters Lodge Flagg Ranch. Pas daarna komen bij de ingang van Yellowstone, Direct valt eigenlijk een verschil met Grand Teton op. Grand Teton wordt gekenmerkt door zijn Tetons, uiteraard, maar daarnaast door vlaktes afgewisseld met bergen van de glooiende soort. Ook hebben we daar veel meer van die gele bomen gezien dan tot nu toe in Yellowstone.

Eenmaal in Yellowstone willen we uiteraard even naar het Visitor Centre. Maar daarvoor bezoeken we ook al een paar interessante plekken. 

De eerste plek, die we aandoen is Moose Falls, een niet zo’n heel grote waterval, maar wel een waar aardig wat water naar beneden komt. Dus tijd voor de tijdopname. Lastig alleen omdat Marja haar statief in de camper heeft laten liggen. Maar een rots brengt uitkomst.

naamloos-5413

Ook bij het verderop gelegen Lewis Lakeside view slaan we even af. Op zich niet echt een bijzondere view (Marja mist de bergen boven het meer). Wat het uitstapje interessant maakt is dat we daar een man met een kajak bezig zien, die volgestouwd is met allerlei spullen. Yerricans, gasbrandertje, gitaar, coolbox. We zijn erg nieuwsgierig of hij ergens gaat kamperen. Dus vraagt Marja dat aan hem. En hij bevestigt, dat ze met z’n tweeën vanaf dit meer via een soort kanaal naar een 3x zo groot meer, het Shoshone meer, varen om daar een week lang te kamperen. En wij vinden in de camper rondrijden al een avontuur. In de coolbox zitten o.a. steaks vertelt hij ons. En hij vertelt dat het volgens de voorspellingen dit mooie weer zal blijven voor een week. Dat vinden wij natuurlijk ook prettig.

naamloos-5420

En verder gaan we weer. We slaan dan af naar het Visitor Centre. Daar kijken we even rond, maar zien niets van onze gading. Dus terug naar de weg. Dan komt er al snel weer een afslag die we maar overslaan, maar die we nog wel een keer willen bezoeken. Marja ziet namelijk uit de camper dat daar op het strand ook een soort van geysers aanwezig zijn. Onthouden dus.

Vervolgens – en we rijden dan langs het Yellowstone meer – zien we in de verte op een soort landtong een beweging. De verrekijker brengt uitkomst een Elk. Dit is nog op een forse afstand van het dier. Dus we rijden, na wat shots van deze afstand, door naar een plek dichter in de buurt van de Elk. Deze komt inmiddels ook al van haar landtong af. En dat roept reacties op bij de verzamelde groep mensen daar die mij heel erg tegen de borst stuiten. Ze gaan namelijk heel dicht naar het dier toe en geven het geen ruimte om haar eigen weg te kiezen. En als ik merk dat het dier richting de weg en de overkant wil gaan, maar niet kan omdat er mensen haar weg blokkeren vind ik het genoeg. Ik stap naar voren en roep tegen de mensen: Guys, give her some space, give her some room. Een paar mensen reageren op een oost-europees en een aziatisch persoon na. Als het dier een poging doet een stap naar voren te gaan, maar nog steeds niet durft/kan roep ik nadrukkelijker: Guys get out of the way.

naamloos-5441
naamloos-5453
naamloos-5459
naamloos-5463

Gelukkig begrijpen ze dan de boodschap en gaan opzij. Ze loopt dan richting de weg en ik zie auto’s aankomen in de verte. Dus ben ik ook nog maar even politieagent gaan spelen en heb ik een paar auto’s een stopteken gegeven, zodat de Elk veilig kan oversteken. Ik kan daar echt niet tegen als ze een dier zo in zijn bewegingen blokkeren. Kan daar zelfs emotioneel van worden.

Na mijn goede daad voor vandaag komen we vervolgens bij Mud Volcano. Een plek waar op diverse plekken langs het aangelegde pad, modderpoelen bubbelend en pruttelend hun zwavelgassen de lucht in spuwen. Als je de camper uitstapt slaat de lucht gelijk op je longen. Maar we trotseren dat en beginnen aan de (letterlijk) rondwandeling. De eerste helft valt niet echt mee, want die loopt echt heel stijl omhoog langs de diverse modderpoelen. We redden het tot boven, waar een klein meertje laat zien, dat ook water kan pruttelen en bubbelen.

naamloos-5470
naamloos-5472
naamloos-5475
naamloos-5479
naamloos-5486
naamloos-5488

Naar beneden toe gaat toch echt wel een stuk makkelijker.

Een van die poelen blaast zijn gassen precies over het pad naar beneden. We proberen zo snel mogelijk weer uit die walm te komen, maar het beneemt je bijna de adem. Zeker ook omdat die dampen ook nog eens heel erg vochtig zijn.

Vlug terug naar de camper en snel de deur dicht, voordat die geur zich in de camper vestigt.

Daarna hebben we voor vandaag wel genoeg gezien. Ik moet het allemaal maar weer in herinnering proberen op te roepen en het liefst ook nog in de juiste chronologische volgorde, wat niet altijd makkelijk is.

Dus we proberen nu in een ruk door te rijden naar de campground.

Daar is het als vanouds inchecken en dan blijkt, dat je daar ook een laundry en douches hebt. Voor die douches krijgen we zelfs couponnetjes voor 8 douchebeurten. Nou dat lijkt me heerlijk naar die p..sstraaltjes van de douche in de camper.

We krijgen loop I 177 toegewezen. Daar aangekomen loopt Marja eigenlijk ongemerkt door naar 178 (wat een mooiere, ruimere plek is). 177 Bljkt namelijk best wel ieletjes te zijn en met bomen tegenover de plek ook lastig in te sturen met onze camper.

Ik stel voor dat we teruggaan en om een andere, wat grotere plek vragen. Die krijgen we ook, alleen niet 178 want de gast daarvoor is al ingechekt.

We lopen daarna nog even naar de Village, waar Marja een leuke trui koopt. We kopen bijna een bus koffie waarvan we denken dat het oploskoffie (of instant-coffee zoals ze het hier noemen) is. Blijkt toch bij navraag gewone gemalen koffie te zijn. Dus dat gaat niet werken.

Terug bij de campground zetten we de camper op blokken, maar dat is zelfs nog niet helemaal genoeg om de camper recht te krijgen. Zo schuin loopt deze plek af. Jammer, maar we moeten het er maar mee doen. Nog een keer terug voor nog een andere plek wordt een beetje te gek. Nu maar hopen dat we niet uit bed naar voren glijden.

Intussen maken we ons wat zorgen over de accu van de camper. We hebben nu al twee keer ‘s-ochtends nog maar één (van de vier) lampjes over om aan te geven hoever hij nog is opgeladen.

Ik lees in de handleiding, dat als je niet veel rijdt op een dag en ‘s-nachts de heater aan hebt, wat bij de temperaturen dicht tegen het vriespunt niet onlogisch lijkt, je de motor minstens 4 uur moet laten draaien om hem weer voldoende op te laden. Een volledig lege accu kost je 8 uur motor of generator om hem weer volledig op te laden.

We gaan het morgen weer zien, zeker omdat we vandaag best wel wat uurtjes gedraaid hebben en morgen ook wel weer wat kilometers zullen maken.

Nu eerst maar het eten gaan klaarmaken (Stoofpot uit blik met een boterham) en dan lekker bijkomen van de inspanningen van vandaag.

© MarenKo 2013