Vandaag hebben we maar een korte rit voor de boeg. Dus voldoende tijd om vanochtend nog even een paar wassen te draaien en op ons gemak en I-Hopje te doen.
Maar eerst nog even tanken. Als ik mijn creditcard probeer te gebruiken, wat bij sommige pompen en bij andere niet werkt, moet ik weer eens een zip-code invoeren. Nou die heb ik natuurlijk niet, althans geen Amerikaanse. Dus ik loop naar binnen om aan te geven, dat ik de RV wil voltanken. Ik vergis me daarbij en zeg dat ik bij pomp 4 sta, terwijl ik bij 3 sta. De mevrouw achter de balie praat op dat moment door een microfoon met de auto bij pomp 3 (ik dus, maar ik sta binnen). Als ik heb gezegd dat ik bij 4 sta zegt de dame achter de balie, Ik zet hem voor u aan en dan kunt u beginnen. Ik loop naar buiten en kom dan tot de ontdekking, dat ik me vergist heb en dat het 3 moet zijn. Dus ik weer terug met die mededeling.
Dan zegt de mevrouw, dat ik de ‘nozzle’ moet terughangen. Nou had ik die nog niet opgenomen, dus van terughangen kan geen sprake zijn. Dat wil ik de mevrouw uitleggen en dan begint ze met stemverheffing uit te leggen, that I should take de nozzle of and put it back on. Kennelijk denkt ze dat als ze harder tegen me praat ik het beter zal begrijpen. Nou begrijpen doe ik haar zeker.
Als ik aan het tanken ben wil Marja een paar pakjes sigaretten kopen bij dezelfde mevrouw. Dus ze zegt: I want to buy some cigarettes. ‘What’ roept de mevrouw. Cigarettes, zegt Marja. Which brand, vraagt de mevrouw dan weer luid. Camel, What, Camel. With or without filter is de mevrouw weer aan de beurt. Uiteindelijk slaagt Marja er in 4 pakjes sigaretten van haar te kopen. Waarschijnlijk is de dame zelf een beetje doof.
Als ik terugkom om af te rekenen wil ik tegen haar zeggen, that I’m sorry for the misunderstanding. Maar voordat ik iets kan zeggen roept zij al sorry for the confusion. Dus ik zeg maar: okay no problem.
Als we klaar zijn slaan we de hoek om en stoppen voor ons I-Hopje. Onze waitress is ook niet heel erg vriendelijk, maar we krijgen wat we bestellen en dat is deze reis ook niet altijd gelukt, zoals bij Monument Valley.
Als we uitgegeten zijn brengt ze onze rekening en verklaart ze, dat zij ook de ‘cashier’ is en voegt daar met nadruk aan toe, dat ik dan ook bij haar moet betalen. Ook dat heb ik goed meegekregen.
En dan is het een rit van ongeveer 60 mijl naar Zion National Park. Dit wordt geloof ik de vierde keer dat we in Zion staan, ons favoriete park. Op de weg er naar toe, als we er bijna zijn, zien we weer die machtige rotspartij langs de weg, waar we de eerste keer dat we hier naartoe reden zo van onder de indruk waren. En het is nog steeds een indrukwekkend gezicht, die rots met die verschillende kleuren.
Als we dichter bij het park komen en door Springdale rijden zien we de effecten van de herfstvakantie hier. Het is barstens druk en er lopen ook heel veel kinderen rond. Dus echt rustig zal het niet worden. Bij de ingang van het park is het zelfs even file rijden. Maar dan staan we toch aan het begin van de middag op onze plek.
Na een tijdje gezeten te hebben lopen we nog even naar het Visitor Center, waar Marja een zonnebril koopt in plaats van een trui die ze eigenlijk had willen kopen, maar die ze daar niet hebben. Het is overigens weer knap heet hier. Zeker in de zon. Dus de rest van de middag zitten we lekker in de schaduw bij de camper.
Als we tegen de avond met het eten bezig zijn hoort Marja wat geritsel. En ja hoor, daar zijn ze weer. Op dezelfde plek waar we ze vorig jaar hebben gezien: een koppel herten, die hier op hun dooie gemak lopen te grazen. Ze weten dat ze hier geen gevaar lopen bejaagd te worden. Dus ze maken zich nergens druk om. Marja pakt snel haar camera en schiet uiteraard weer wat plaatjes.
Een tijdje later zien we ook ineens nog een mannetjeshert, herkenbaar aan zijn gewei. Deze is pas later verschenen en staat recht tegenover onze plaats een boom kaal te grazen.
En dan is, op het maken van een sterrenfoto na, de dag al bijna weer om. Dat zal overigens niet meevallen, want het is vrij lang druk, met auto’s die nog steeds rondrijden en lichten en kampvuren bij de buren. Dus dat wordt een latertje vanavond. Wel de moeite waard, want de hemel is weer bezaaid met sterren.