Na een kopje thee op bed van Marja zijn we voor zevenen al weer op pad. En wat ons direct opvalt is de hoeveelheid rook, die in de omgeving hangt. Kennelijk zijn er een aantal wildfires gaande. Op de uitweg vanuit Yosemite stoppen we even bij de Tunnel View. Het is het goede moment met de zon, die bijna over de bergrug komt om een grote rotsformatie ‘in het zonnetje te zetten’.
Daar zien we pas goed hoeveel rook (en misschien ook ochtendmist…..) er in de lucht hangt.
Op een bord bij die Tunnelview zien we dat er sinds augustus al zeker een tiental wildfires zijn ontstaan.
Als je dat dan ziet rijst toch de vraag hoe het kan, dat er zoveel mensen in zo’n omgeving rondlopen en hoe veilig dat eigenlijk wel is. Maar je mag toch aannemen, dat de autoriteiten weten wat ze doen.
Later horen we dat er in California op dit moment wel 22 wildfires bestreden worden. Beelden op tv (voor het eerst deze vakantie) laten totaal verwoeste wijken/steden zien.
We rijden nu ook de weg die we in 2009 ook hebben gereden. Maar toen lag er sneeuw. Een heel bochtige weg waar je vaak niet sneller dan 20 mijl/uur kan rijden. Dus dat is voortdurend opletten en gas geven en vooral op tijd afremmen.
Marja heeft intussen het adres van een Star Bucks in Oakland opgezocht en daar zijn we dus naar op weg. Maar dan blijkt maar weer eens, dat onze navigator ons af en toe poetsen bakt. Want hij brengt ons naar een plek waar je nauwelijks een Star Bucks kunt verwachten. Zeker niet als in een straat die hij je wil in sturen een bordje staat “private property”. Dan wordt het toch moeilijk een Star Bucks te bereiken.
De volgende Star Bucks bevindt zich in een Vons-supermarkt en heeft dus geen wi-fi. Dus koffie besteld en gelijk maar weer door.
En dan komen we in een vallei, waar veel groenten en fruit worden geteeld. Tomaten, olijven, een soort kool. Maar het is ook een gebied (California he) dat extreem droog is. Ondanks dat het in het begin van het jaar toch aardig heeft geregend en mede daardoor waarschijnlijk een aantal waterreservoirs nu op een veel hoger niveau staan dan we eerder gezien hebben.
Als er gewerkt wordt op dit land levert dat dus een grote hoeveelheid stof op. Dat gekoppeld aan de rook van de vele wildfires en de harde wind die over het land raast levert een nogal verontrustend beeld op, waarin bergen in de verte bijna niet meer te zien zijn. De Sunny State wordt op zo’n manier een dusty state.
Gelukkig gaan we op een gegeven moment weer wat de bergen in, waardoor de wind niet meer zoveel vat heeft op de camper. Want die kreeg in de vlakte af en toe aardige zwiepers te verduren.
Ook de zon laat zich weer wat beter zien. En dan zijn we al bijna bij de campground in Gilroy.
Daar aangekomen gaan we eerst maar zorgen dat we een plekje toegewezen krijgen. En dan horen we van de mevrouw die ons registreert, dat er niet zover van Gilroy vandaan ook een wildfire is en dat vanaf Gilroy de vlammen te zien waren.
Nadat we onze plek hebben bekeken, allebij ons hebben opgeknapt met een lekkere douche, gaan we naar de Outlet om wat te shoppen. Dat betekent weer aardig wat lopen, want ze hebben hier een grote outlet, En het levert een score van een aantal broeken voor ons allebei en wat kleine dingetjes voor een paar mensen back home.
Dan gaan we op weg naar een restaurant waar we ook al eens eerder gegeten hebben: Famous Dave. Maar voordat we daar naar binnen lopen gaan we ook nog even bij Barns and Nobles binnen. Ik ga even op zoek naar de nieuwste van Dan Brown: Origin (benieuwd hoe ze dat in Nederland gaan vertalen). Maar ze hebben hem alleen maar in hard-cover. Maar uiteindelijk besluit ik hem toch te kopen. We zien hier ook heerlijke cheesecake in een vitrine liggen, vooral de Red Velvet . Die gaan we straks na het eten nog even scoren.
En dan naar Famous Dave. Marja neemt weer een cocktail en we beginnen met barbequed nacho’s. Al een bord vol, ook al is het voor zijn tweeën. En voor het hoofdgerecht kiezen we voor A Feast for two. Dat hebben we de vorige keer hier ook gegeten, alleen hadden we toen geen vooafje genomen. En dat hadden we nu ook niet moeten doen. Want dat Feast is ook een werkelijk feest. Op zich zelf al meer dan voldoende voor zijn tweeën, zeker na dat stevige voorafje.
Maar een goed gebruik in Amerika is, dat je wat over is mee kan krijgen in a doggy bag (of een paar van die schuimplastic dozen in dit geval). En als ze zien, dat we het gebakken varkensspek laten liggen bieden ze zelfs aan dit te vervangen door wat ander varkensvlees. Maar dat slaan we af, hoewel het zeer wordt gewaardeerd.
Dan gaan we weer terug naar de campground, sluiten de camper aan alles aan (oa de tv-kabel) en gaan allebei achter onze tablet/laptop zitten. De een om een verslagje te schrijven, de ander om een paar dagverslagen en foto’s te uploaden. Kijken hoe de campground-wi-fi zich houdt.
De cheesecake gaat er overigens nog goed in met een bakje koffie.