Nadat ik om 12.11 uur, 01.11 uur en 2.11 uur wakker ben geweest slaap ik door tot 5.30 uur. Hierna ga ik er maar uit en loop ik nog een lange ronde met Tycha, het duurt tenslotte weer even voordat ik dat weer kan doen. Hierna ga ik douchen, en drinken we nog een kop koffie. Om 7.00 uur staan ook Kevin en Isabella voor de deur. Kevin weegt nog even de koffers, maar ook dit zitten netjes onder het gewicht. Onze koffers wegen allebei precies 19,5 kg, en daar zitten ook nog wat spullen in die niet meer mee naar huis hoeven, dus we hebben ruimte over.
Om kwart over zeven staat ook de taxi voor deur, welke ons vlot naar Schiphol brengt. Omdat we gisteren de boarding passen al uit hebben kunnen printen hoeven we alleen de koffers nog af te geven en ook dit verloopt vlotjes. Hierna door de security. Hier krijgen onze tassen en handbagage allemaal een extra check. Maar ook dat is allemaal goed. We gaan bij de Starbucks zitten en drinken hier thee en koffie. We hebben, nu alles zo vlot ging, erg veel tijd over. Isabella en ik lopen nog een rondje langs de winkels. We kopen parfum, en nog wat te lezen en een blik stroopwafels voor de jongens bij Roadbear.
Om 10.50 uur mogen we boarden en ook dit verloopt best vlot, maar dan begint het. Eerst staan we nog een tijd aan de gate, dan nog een tijd tussen de vliegtuigen, en dan taxiën we naar de startbaan, maar ook hier staan we een hele tijd te wachten. Pas om 11.50 uur vertrekken we dan daadwerkelijk. Onze vlucht in Frankfurt vertrekt om half twee. Dat wordt dus krap. We geven dit aan bij een van de stewardessen. Zij zegt dit te zullen melden.
Als we aankomen op Frankfurt duurt het natuurlijk weer even voordat we uit het vliegtuig zijn en we beginnen hem te knijpen. Ik vraag nog of ze alsjeblieft door kunnen lopen omdat we een connecting flight hebben. Een vrouw antwoord hier een beetje snibbig op dat ze waarschijnlijk allemaal een connecting flight hebben, maar als ik daarop antwoord, dat ons vliegtuig over een half uur vertrekt, geeft ze toe dat dit wel heel erg krap is. Ko ziet buiten iemand staan met een bordje Denver en als we de trap aflopen, staat er inderdaad een vrouw met een bordje Denver. We melden ons bij haar en zij zegt ons haar te volgen. We worden naar de eerste bus, die klaar staat, gebracht en zodra we binnen zijn gaan de deuren dicht en worden we naar de terminal gebracht. Een lege bus die ons speciaal naar de terminal brengt dus. Bij de terminal kunnen we weer snel door de paspoort controle, en Kevin en Isabella rennen al snel naar de gate. Als wij bij de gate aankomen zien we dat ze nu pas net beginnen met boarden. Dit hebben we dus gered.
De vlucht is lang, heel lang. De beenruimte valt vooral voor Kevin en Ko tegen. En voor Kevin en mij zitten ook nog mensen welke direct hun stoel naar achteren gooien. Kevin vraagt of de stoel iets naar voren kan, en de jongen die voor hem zit doet dat ook. De vrouw die voor mij zit geeft mij een ‘als blikken konden doden blik’ en zet haar stoel ook een stukje naar voren. Maar zodra ze kans ziet gooit ze haar stoel weer naar achteren. Dit betekent dat ik de rest van de vlucht met mijn neus op het schermpje zit, en best wel krap zit.
Eindelijk komt Denver in zicht. We moeten allemaal eerst naar de APC (automatic pasport control) Ik krijg een briefje zonder kruis, en de rest allemaal wel een kruis. Dit betekent dat we dus ook nog naar immigrations moeten. Daar krijgen we de gebruikelijke vragen, maar mogen we er ook allemaal vlot door. Als we dan bij de bagageband aankomen draaien onze koffers al rondjes.
Hierna rijden we naar de car rental. We hebben voor vandaag en morgen een auto gehuurd. Dan kunnen we op eigen gelegenheid naar Roadbear. Ik heb een midsize SUV gehuurd maar had al in mijn hoofd om een full size te nemen. Als ik de auto (Hyundai Santa Fe) op haal en we de achterbak openen zien we dat we daar met geen mogelijkheid de koffers in gaan krijgen. Dus graden we nog maar een keer up, en rijden we nu met een Nissan nogwat :) Zo’n grote zwarte bak!
We rijden naar het hotel en checken in. Hier wordt internet gecheckt en ziet Kevin dat er vandaag een wet is aangenomen die mogelijk maakt dat de shutdown niet door gaat. Nog een opluchting dus!.
Na ons opgefrist te hebben rijden we naar de Bass Pro shops, welke hier in de buurt zit. Hier kijken Kevin en Isabella hun ogen uit naar alle opgezette dieren, maar ook naar de hele rij geweren en pistolen welke hier gewoon verkocht worden. Het is al half acht en het wordt tijd om wat te gaan eten. Er is hier keuze genoeg en we kiezen voor Texas Roadhouse. Het eten smaakt prima, maar door de vermoeidheid krijgen we het allemaal bij lange na niet op. Kevin besteld een glas bier bij zijn eten en krijgt dan gewoon een liter! Als Ko zijn glas cola half leeg heeft wordt er al weer een vol glas neer gezet. Als Isabella dat ziet neemt ze zich direct voor om langzaam te drinken want ze vindt het zonde als er bij haar ook nog een vol glas neer wordt gezet, want dat drinkt ze toch niet meer op.
Hierna rijden we naar het hotel en gaan we allemaal op tijd naar bed. Om kwart over 12 wordt ik al weer wakker, en daarna lukt het me niet meer om nog goed in slaap te komen. Dus zit ik nu om half 5 dit verslag te typen.
Straks halen we de camper op, en rijden we na het doen van alle boodschappen naar James M robb state park.