In de ochtend gaan we even naar een Mall 7 mijl verderop. Dus dat is maar een kippeneindje. Ik heb de broekzak van een van mijn korte broeken uitgescheurd (ergens achter blijven hangen). Dus ik koop een nieuwe korte broek en ook nog een vestje. Marja koopt een blouse en een shirt. Als ik een Game-shop in loop gaat het alarm af. Eerst denk ik dat ik ergens het alarm van die winkel mee laat afgaan. Maar dan blijkt dat het het alarm van de Mall zelf is. En dan klinkt er een stem door de luidsprekers (niet erg duidelijk) dat er een fire is gemeld. En of we maar naar buiten willen gaan. Onder het winkelpersoneel maakt dit niet veel indruk. Dit schijnt vaker voor te komen. Na een tijdje buiten gestaan te hebben kunnen we weer terug naar binnen. En dan komt de melding dat er sprake is van een vals alarm. Direct gevolgd door het weer afgaan van het alarm, direct gevolgd weer door een verontschuldiging omdat het een vals alarm is. En dat gebeurt dan nog twee keer. Een calamiteitenplan is er kennelijk niet. We zien in ieder geval niemand die aanwijzingen geeft of iets dergelijks.
Na de Mall zoeken we een laundry op om onze was te doen. Die vinden we op een paar minuten van de campground. Dat is ook weer lekker opgeruimd.
Louk is vroeg vandaag. Even voor drieën staat hij voor de camper. Onderweg naar zijn huis, laat hij ons nog een paar mooie uitzichten zien, waar Marja een foto van kan maken.
Als we richting zijn huis rijden, moeten we op een bepaald moment een poort passeren. Dat is, zegt Louk, de ingang van de Community, waar zij wonen. Als je geen inwoner van deze community bent of bent aangemeld als gast, dan kom je er dus niet in. En daarna is het best nog een stukje rijden naar hun huis. En daar worden we ook stevig verrast. Een heel bijzonder huis, met een grote tuin, met barbecue, zwembad, jacuzzi. Zo te zien heeft de familie Nienhuis niet slecht geboerd. Omdat het al wat later is, gaan we eerst naar de school van de dochter om de volleybal-wedstrijd te bekijken. Maar niet dan nadat Louk ons een paar huizen heeft laten zien, die even wat meer kosten. Er is er een bij, waarvoor Coby Briand de basketballer (als je dat zo schrijft tenminste) belangstelling had en bereid was 20 miljoen dollar voor neer te tellen. Uiteindelijk ging de deal niet door. Even daarvoor zien we het huis van een bekende ijshockeyer uit Finland, Lasanen of zoiets. Dus het is me de community wel. Oh ja, en er liggen ook nog twee golfbanen in deze community (south en north). Can you believe it?
Bij de volleybalwedstrijd gaat het er,zoals voorspelt, fanatiek aan toe. Het niveau van deze meiden is erg hoog. En ze hebben meer publiek dan de basketballteams die in Nederland op het hoogste niveau spelen.
Na 2 gewonnen sets gaan we weer richting huis van Louk om de barbecue aan te zetten. En dat is maar goed ook, omdat het uiteindelijk een 5-setter wordt.
Er wordt overigens voor een goed doel gespeeld (strijd tegen borstkanker).
Thuis bij Louk wordt er een knots van een biefstuk en een paar stukken zalm en wat aardappeltjes op de barbecue gelegd. Ziet er geweldig uit. En in de tussentijd is er tijd voor een drankje en het nog meer ophalen van herinneringen van 43 jaar terug.
Als we aan tafel zitten komt Mackenzie (de dochter) ook thuis om nog een hapje mee te eten.
Na afloop brengt Louk ons weer terug naar de camper en kunnen we terugkijken op een geslaagde 'reünie' van een paar oudjes.
