Vanochtend een stevig ontbijt genoten bij Dennies. We hebben een fikse rit voor de boeg. Dan nog tanken. De duurdere soort deze keer, omdat ze geen 89 octaan hebben en dan moet ik naar de 91. En dat doe ik nu maar omdat ik al twee keer 88 getankt heb. Maar dat moet toch kunnen lijkt me. Dit is overigens met een driekwart lege tank, dat ik nu voor het eerst boven de 100 dollar (102 om precies te zijn) uitkom. En dat voor ongeveer 32 gallon, dus zo’n 128 liter.
Daarvoor hebben we nog even wat boodschapjes gedaan bij City Market en dan gaan we op pad voor die fikse rit.
Na ongeveer 20 mijl komen we op onze plaats van bestemming, Het Ridgway State park, waar we 2 nachten met de camper zullen staan. De mevrouw bij het visitor center doet een paar suggesties voor mooie plaatsen met een mooi uitzicht.
We pikken daaruit nummer 18. Maar als we dan een beetje heen en weer hebben gelopen hebben we een plek er schuin tegenover met een nog beter uitzicht. Dus verplaatsen we de camper naar deze plek.
Overigens niet dan nadat we vier, vijf herten over de campground hebben zien lopen, die niet snel schrikken van voorbij rijdende auto’s. Ze zijn kennelijk wat gewend en weten ook dat er in dit park niet op ze gejaagd wordt. Buiten de parken zijn de herten namelijk gewoon veel schichtiger. Opmerkelijk dat die beesten dat vrijwel zeker weten.
Onderweg en op deze campground hebben we trouwens opgemerkt, dat er op deze hoogte (tussen de 1200 en 1700 meter schat ik in) nog volop gele bomen te zien zijn. En dat blijft een overweldigend gezicht met bomen die tegen het oranje, okergeel aan zitten.
Als we een tijdje gezeten hebben besluiten we een korte trail te lopen, die ons naar het meer leidt.
En dat levert ook weer een aantal zeer fraaie vergezichten op de hellingen van de Rocky Mountains. Daar zijn ook diverse kleuren, waaronder ook weer dat geel, te zien, maar ook sneeuw op de toppen. We praten onderweg ook nog even met een parkranger, die ons verteld dat er vorige week nog sneeuw heeft gelegen waar wij nu lopen. 3,5 inch dus ongeveer 10cm. Je kunt je dat bijna niet voorstellen met het weer dat we nu hebben. Marja loopt zelfs weer in haar korte broek.
Ook worden een paar roofvogels gespot, die met elkaar ‘ravotten’. Op een gegeven moment maken ze zelfs een geweldige snoekduik achter elkaar aan. Erg fraai om te zien.
Er zitten hier ook veel chipmuks. Die grappige knabbels en babbels. Roetsen aan alle kanten langs ons heen.
Als we beneden aangekomen zijn, zitten we even op een boomstam langs het water. En we zien dan weer een bijzonder iets. Een hele grote groep eenden (meerkoetjes denken we in eerste instantie), die heel dicht tegen elkaar aan rondzwemmen. Beats us waarom ze dat doen. Maar het is wel een apart gezicht. De eerste keer denken we dat de aanwezigheid van een van die roofvogels maakt dat ze dicht op elkaar drommen. Maar de tweede keer dat we de groep zien is er geen roofvogel in de buurt te bekennen. Heel vreemd.
Misschien eens aan Mike Dunn, onze vriend/kennis naturist, die ons een keer heeft rondgeleid bij Pocosin Lake en heel veel wist te vertellen over de natuur. Misschien dat hij het weet, waarom die beesten dat doen.
Voor het avondeten hebben we een burgertje op het menu staan (De Dennies van vanochtend is waarschijnlijk nog niet helemaal verteerd) op brood met een beetje sla met tomaten en Ranch-saus en guacomole er door. Een heerlijke combinatie.
Dan proberen we als van ouds het kampvuurtje weer eens op te stoken. Maar zoals zo vaak moeten we erg veel moeite doen om het vuurtje hoog te houden. Al met al een zeer geslaagde dag.
En morgen hebben we hier nog een hele dag en alle tijd om nog een heerlijke wandeling te gaan maken. Hopelijk gaan we daarbij Bald Engels zien, die hier volgens die ranger rond deze tijd in de buurt ophouden.
Nu nog een bakkie koffie, verslag schrijven en dan is de dag weer bijna voorbij.
