Soms lopen de dingen anders dan gepland. We staan op dit moment op een KOA camping bij lake Isabella, en nee, dus niet meer in Yosemite. Hoezo niet? Nou dat zal ik nu eens haarfijn uitleggen.
Zoals gemeld in het verslag van gisteren is het de bedoeling dat we vandaag met de bus naar Glacier point rijden en vandaar terug naar beneden hiken. Dus om 5.45 zijn we wakker, en omdat de wekker op 6.30 uur staat, wij gisteren om 21.00 uur naar bed zijn gegaan en we om 8.15 bij Yosemite lodge moeten zijn, gaan we er maar uit. Dan kunnen we rustig beginnen en op ons gemak ontbijten. Zo gezegd, zo gedaan. Om 7.30 uur lopen we richting de bushalte van de shuttle bus. Het regent en het is koud, erg koud. Als we in de bus zitten horen we dus bus chauffeur zeggen, dat het echte kou front er nog aankomt, dat er sneeuw voorspelt is, en dat het erg koud is, al helemaal boven. Onderweg in de bus naar de lodge, bedenken we wat we gaan doen. Als het hier al koud is, is het boven helemaal koud. Daarnaast ligt Glacier point waarschijnlijk in de wolken en zien we ook nog eens niets. Als we dus niet naar Glacier point gaan, wat moeten we dan nog hier in Yosemite, met deze regen en kou. Dus we besluiten om vandaag maar Yosemite te verlaten, als het lukt via de Tioga pass. We winnen dan 1 dag, en kunnen dan een dag extra in Las Vegas door brengen, daar waar het wel warm is.
We gaan naar de Lodge om te vertellen dat we niet mee gaan met de bus. Wanneer we daar op onze beurt staan te wachten bekijk ik het bord met weer en weg informatie. Daar staat dat de Tioga pass closed is. We kunnen dus niet over de pas. We bedenken dan om maar naar Bakerfield te rijden of verder. In ieder geval een eind richting Death Valley. Wanneer we de busrit naar Glacier point annuleren krijgen we onze 50 dollar, die de bustrip kost, terug. Hierna halen we eerst koffie, en daarna gaan we met de bus naar de campground reservations om ook onze campingplaats voor vannacht te annuleren, ook hier krijgen we de 20 dollar terug. Snel naar de camper om op pad te gaan naar Bakersfield.
Eenmaal onderweg begint het te sneeuwen, en komen er auto’s met een dikke laag sneeuw op het dak ons tegemoet. De sneeuw blijft meer en meer liggen op de grond en ook op de weg. Het lijkt wel alsof we op wintersport zijn. Ko krijgt wel zijn grote vuurdoop zo. Een smalle bochtige weg omhoog met nog eens sneeuw ook. Maar het heeft ook wel iets, het maakt het allemaal best wel spannend.
Op een gegeven moment steekt een coyote vlak voor onze auto de weg over, en omdat ik het fototoestel in mijn handen heb, lukt het om er foto’s van te maken.
Even later komen we in een file terecht, er blijkt een ongeluk gebeurd te zijn en het duurt even voordat we verder kunnen. Ook blijkt dat de weg naar Glacier point is afgesloten, dus al hadden we gewild we konden er niet eens naar toe. En ook de weg naar Mariposa is wegens sneeuwval gesloten. Nog even verder zien we dat iedereen die Yosemite in komt aan de kant moet, en sneeuwkettingen om moet. Wanneer we het park uit rijden blijkt dat campers (waarschijnlijk die zonder sneeuwkettingen, maar misschien wel allemaal) er niet in mogen.
Natuurlijk is het vervelend dat we nu niet ten volle van Yosemite hebben kunnen genieten, maar we bedenken ons ook dat wanneer we Yosemite 1 dag later in de planning hadden opgenomen, we Yosemite helemaal niet gezien zouden hebben. En wanneer we later op de dag bedacht zouden hebben om te vertrekken, we misschien helemaal wel niet hadden kunnen vertrekken.
Wel heel bizar allemaal, helemaal wanneer we in Oakhurst bij Starbucks koffie gaan halen en we daar weer lekker in het zonnetje staan.
We gaan dus onderweg naar Bakersfield. Onderweg pak ik de kaart nog eens een keer, en zie dat in plaats van een camping in Bakersfield te zoeken, we ook nog een stukje door kunnen rijden. Waarschijnlijk is het daar mooier en leuker dan op een camping in Bakersfield. Dus we rijden door naar Lake Isabella.
Onvergetelijk! Wat een route! Werkelijk prachtig! Wat zijn we blij dat we deze keuze gemaakt hebben, helemaal omdat het eigenlijk helemaal niet in onze planning lag. En wat een contrast, ’s ochtends rijden we in de sneeuw en nu hier. In de bergen, op weer een smalle bergweg, maar zo anders dan in Yosemite, in de zon. De foto’s zeggen meer dan woorden. Maar wat is het hier ook mooi.
En zo staan we nu dus op een KOA bij Lake Isabella.