We beginnen dag 6 relaxt. We hoeven immers pas met de Ferry van half drie mee. Dus wat te doen. We besluiten nog even naar het light house te rijden. Daar is een soort natuurreservaat. Daar aangekomen zien we heel veel mensen met van die dure verrekijkers (van die elektronische dingen of zo) en met camera’s met flinke lenzen op een soort verhoging staan. Natuurlijk willen we weten wat daar gaande is. Op een bordje zien we staan, dat er een soort bird-workshop is. En dan blijkt dat iedereen daar staat te kijken naar heel veel soorten vogels. En met name een aantal roofvogels, die ook aan hun jaarlijkse trek bezig zijn. Er staan borden met soms ongelofelijke aantallen die er van een bepaalde soort voorbij zijn getrokken.
We begrijpen ook ineens wat die mensen aan het doen waren toen wij gisteravond op weg waren naar de ondergaande zon. Toen zijn we ook even eerder langs dezelfde weg ook het gebied ingelopen. En daar liepen ok een aantal mensen met die kanonnen van lenzen. Wij hadden onze camera’s niet bij ons. En dan voel je je met je Sony compactcameraatje toch wat klein.
Afijn, je merkt overigens wel dat je begint te begrijpen waarom mensen zo gek zijn op het kijken naar vogels. Zeker als het gaat om vogels als de Turkse gier, Osprey en de Redtailed hawk (en nog een paar waarvan ik de naam vergeten ben). Want het is best indrukwekkend zoals die beesten de termiek weten te vinden en daar dan schijnbaar moeiteloos tot grote hoogte weten te stijgen.
Dan verder naar de Ferry. Bij de booth ( hokje waar de mevrouw zit die je ticket moet checken) wordt ook gekeken naar de lengte van de camper. Komt ze met de mededeling dat in 4feet langer is dan wij hebben opgegeven. Waren we helemaal vergeten, dat er een fietsenrek op zou zitten en kennelijk telt dat mee.
De ferry naar Cape Henlopen
Maar we krijgen ook nog 10dollar terug omdat we een adult extra hebben opgegeven. Ze wijst ons rij 7 aan om onze camper te stallen en dan lopen nog even naar de terminal. Als we daar even gezeten hebben toch maar weer terug naar de camper en daar afwachten tot we aan boord mogen. Als het zover is en we de Ferry oprijden, zien we dat de doorrijhoogte 13 feet en 6 inches is. Houden we dus precies (nou ja: ongeveer) 15cm over tussen dak van onze camper en de bovenkant. Daarnaast moeten we op korte stukjes heel scherp draaien om hem op de goeie plek te krijgen. En als je dan ziet dat er nog een auto staat tussen jou en een soort net dat voor de uitrijopening hangt wil je toch wel dat je camper goed op zijn handrem staats. En daar heb ik nog wat moeite mee. Onderweg doe ik even een tukje, terwijl Marja een paar geweldige foto’s maakt van de meeuwen die achter de Ferry hangen.
Ook aan de overkant is het nog weer even scherp sturen om de camper van de boot af te krijgen. Dan op naar de Walmart. Nog weer wat boodschappen doen en dan op naar de campground. Daar vinden we uiteindelijk ons plekje. Dan snel de fiets gepakt en even een rondje gefietst. Blijkt dat er langs de kust hier heel veel uitkijktorens staan n bunkers en geschut, omdat men kennelijk in de 2e wereldoorlog bang was dat de Duitsers een inval zouden wagen. Tijdens deze rit zien we ook weer een paar herten. En ik merk dat mijn achterband van de fiets zacht(er) is. Maar ik red het naar de camping.
Sunset bij Cape Henlopen
En dan hebben we onze eerste steak weer op de barbecue liggen. Het is een echter Weber-barbecue. En of het daar aan ligt weet ik niet, maar de steak smaakt uitstekend. Omdat we allebei toch wel moe zijn liggen we om half negen al op bed.