Vannacht staat de camper soms aardig te schudden. Het waait stevig, hoewel het nog niet echt storm is. Maar schudden doet het wel.
's-Ochtends staat en ligt alles er nog en ontbijten we met een paar wafels uit het broodrooster en een beetje syrup. Dan weer snel op pad. Kijken of we de depressie, die nog steeds een gevolg is van die orkaan en die ons nog steeds parten speelt, voorbij kunnen komen of kunnen ontwijken. In het begin lijkt het een beetje op te klaren. Maar de lichtere plekken in de wolken verdwijnen toch weer. En dan begint het ook weer te regenen. En dat is jammer. Want de 101 waar we inmiddels op rijden, laat weer eens fraaie uitzichten zien. Soms levert dit best nog wel bijzondere foto's op, waarin bijvoorbeeld de door de wind voortgeblazen "spray" van de golven het landschap vervaagd.
Maar liever zie je dit landschap toch bij mooi weer.
En het blijkt heel moeilijk die depressie, die ongeveer van het zuidwesten naar het noordoosten over de kuststrook trekt te ontwijken als je zelf ongeveer van noord naar zuid probeert te komen. En het zijn, zoals we in de weer-app zien, ook geen smalle stroken buien die overtrekken. Daar valt bijna niet aan te ontkomen. Alleen door zo snel mogelijk naar het zuiden te komen.
Daarom rijden we maar gewoon door. Van Gold Beach naar Brookings, door naar Crescent City, om daarna door te stoten naar Klamath, Orick en Eureka. Zonder enig resultaat.
Onderweg zien we nog wel een aantal keren een kudde Elks. Die zijn niet al te makkelijk te benaderen, omdat je niet altijd een uitwijkmogelijkheid hebt. Maar bij een campground, die Marja bij de voorbereiding al gespot had, en waar we makkelijk het terrein op kunnen rijden, is een kudde van wel 60 Elks. Met een paar machtige mannetjes met kolossale geweien. Zo zwaar dat het lijkt alsof hun kop af en toe achterover dreigt te kiepen door het gewicht.
Ook zien we heel veel witte reigers. En we verbazen ons erover dat we die voorgaande jaren niet gezien hebben.
Als we de grens van Oregon naar Californië passeren, hebben we even de indruk dat de omgeving direct verandert. Maar dat is slechts schijn. Ook in het noorden van Californië is het nog steeds een beetje armoe troef.
In Eureka zien we dat er een Applebees (restaurant) is. Als we daar makkelijk bij kunnen komen en kunnen parkeren, dan gaan we daar een hapje eten. En ja hoor, het kan. Dus de camper op het parkeerterrein gewurmd en goed op slot gedaan. Het is opvallend hoeveel zwervers er hier rond lopen. Onderweg zien we er gewoon langs de grote weg een stuk of drie lopen, met ook nog eens (ik geloof) drie kleine hondjes bij zich. Want honden is iets bijzonder hier in deze omgeving. Iedereen lijkt wel op zijn minst een hond te hebben. Zelfs de zwervers.
Het eten smaakt ons goed. En we zitten droog. Want buiten klettert de regen nog steeds vrolijk naar beneden.
Daarna buigt de freeway zich van de kust af en komen we langs Humboldt Redwood State park. Daar is ook de Avenue of de Giants. Een weg met kolossale Redwoods in het bos. Jammer genoeg is het door de bewolking nogal donker onder die gigantische bomen. We hopen morgen, als het misschien wat opklaart, ze wat beter te kunnen fotograferen.
Onderweg doen we ook nog een paar pogingen om campgrounds te vinden, waar we willen staan. Maar steeds zijn het toch weer van die trailerparken waar mensen permanent wonen. En dat is toc wat minder "gezellig", so to say.
Maar als we die Avenue afrijden zien we ineens een bordje van een campground. Deze ligt in ieder geval midden in dat bos van giants en als we ons gaan registreren, staat er een alleraardigste man achter de counter. En al snel staan we op een door onszelf uitgezochte plek - er is ruimte genoeg heeft die alleraardigste meneer gezegd - alleen de aansluiting van elektriciteit en water zal nog even moeten wachten. Het regent namelijk nog steeds.
Maar dan lijkt de lucht toch een beetje te breken. We zien zelfs een paar stukjes blauw. Ondanks dat begint het even later toch weer te regenen.
Inmiddels is wel alles aangesloten en kunnen we ons wijden aan het zetten van een lekker bakje koffie met een stukje cheesecake er bij.
En als ik dit zit te tikken is het al langere tijd droog. En de voorspelling voor morgen zijn voor deze omgeving redelijk positief. Dus maar even zien wat morgen ons weer brengt. Misschien wel weer een keer zon.
Overigens zegt Marja vandaag nog, dat je heel snel vergeet, dat we gister bijvoorbeeld vrijwel de hele dag redelijk goed weer gehad hebben en dat het alleen tegen de avond slechter werd en wat begon te waaien. Maar als je een hele dag zo'n beetje in de regen zit, denk je al heel snel dat het al dagen achter elkaar zo slecht is. En dat is het dus niet. Dus eigenlijk valt het nog best mee met dat weer ....... hum.