A whole new experience

Dank zij mijn snore-killers hebben we allemaal een rustige nacht gehad. Marja is zoals gewoonlijk weer vroeg op. Zeker deze eerste dagen zal dat nog wel even zo bijven. Resultaat daarvan is wel dat we al om tien voor half zeven met zijn vieren op zijn. Zelfs ik. Marja maakt van de gelegenheid gebruik buiten met de camera nog even een bold Eagle te scoren. Ver weg maar goed herkenbaar.

Een paar broodjes, bakjes cerials en een paar bananen verder gaan we de boel weer inruimen. De stoeltjes weer achter in, de afwas gedaan. Dan willen er nog drie douchen (ik ga vanmiddag wel in Moab douchen, met goeie warme en stevige douches). En dan kunnen we op pad. Half acht is het dan. We verlaten het James … Rob State park, dat vlak langs de Colorado-rivier ligt.

James M Robb state park
James M Robb state park

Ik neem het eerte stuk voor mijn rekening, naar Grand Junction naar de Walmart om een paar fietsen te kopen. Op de plaats van bestemming zien we wel een blauw embleem, dus we gaan er eigenlijk vanzelfsprekend vanuit dat dit de Walmart is. Isabel die het eerst uitstapt draait zich om en zegt: Sams Club, wat is dat? Blijkt dat deze aan dezelfde weg ligt als de Walmart, alleen niet linksaf maar rechtsaf.

Bij de Walmart gelijk door naar de fietsen. De goedkopertjes van 85 dollar hebben ze deze keer niet. Maar ze hebben wel een paar die maar iets duurder zijn. Als we die uit de rekken hebben gehaald (ze zitten daar niet aan kettingen of zo en er bijkt ook geen veiligheids’ding’ aan te zitten blijt bij de kassa. We hadden zo de zaak ermee uit kunnen fietsen. En dan moet er ook nog iets aan de rem gedaan worden. Als dat wat moeizaam gaat  zoek ik nog even naar het laatste exemplaar van dit model. Daarvan is de rem direct goed. Dus die nemen we.

Als we buiten komen springen Kevin en ik (nou ja Kevin dan, ik stap gewoon op) op de fiets en dan merken we dat de banden erg zacht staan. Dus terug de zaak in voor een pomp en voor een setje imbussleutels (hex-keys noemen ze dat hier geloof ik). Hebben ze alleen een setje van 22 verschiende imbussleutels. Nou ja die kan ik thuis ook altijd nog wel gebruiken.

Daarna weer verder op weg. Daarbij neemt Kevin weer over. En dat geeft, zoals ik gister ook al merkte, een heel andere ervaring op. Niet meer vanachter het stuur de omgeving bekijken, maar vanuit de zitbanken daarachter. Dat geeft toch een heel andere kijk op het landschap. Niet alleen heb je alle tijd om rond te kijken, je hoeft immers niet op het verkeer te letten. Maar je blikveld is toch ook wel anders. Aan de ene kant kun je alles beter in je opnemen, aan de andere kant (waar je niet zit:)) is je zicht daarmee ook wel iets beperkter. Je geniet daarmee op een andere manier van de omgeving.

Kevin achter het stuur

En vandaag is die omgeving weer grandioos. We hebben deze weg al eerder gedaan, alleen dan in omgekeerde richting. En we komen daarbij weer langs Cisco. Een spookstadje, waar de mensen zijn weggetrokken, met achterlating van zo’n beetje alles, toen een nieuwe hoofdweg de weg door hun stadje degradeerde tot een – zeg maar – achteraf weggetje. De klanten bleven weg en er viel dus niets meer te verdienen. Okay, dan gaan wij ook weg en laten we alles liggen zoals het er ligt. Een beetje bijzonder is het wel.

Cisco
Cisco

Daarna komen we weer op de 128 en rijden we de canyon in waar we opnieuw langs de Colorado-rivier.  Alleen nu met daarlangs rooie rotsen, waarin je al de nieuwe butes van Monument Valley ziet.  Ik vraag me af hoe deze omgeving er over 100.000 jaar . Is Monument Valley-2 dan ontstaan? Of heeft dat langer nodig? Eigenlijk schieten woorden te kort om deze omgeving te beschrijven. Zo waanzinnig mooi vinden we het.

Colorado rivier
Colorado rivier

Na nog een korte stop langs de rivier neem ik het stuur weer over voor de laatste 10 mijl. En in no time staan we op de campground ‘Canyonlands’ in Moab.  Volgens mij op dezelfde pek waar we een paar jaar geleden ook hebben gestaan. En ja hoor de douches zijn nog net zo lekker als ik me herinner van de vorige keer.

Nu nog even ergens wat eten en dan zit deze dag er ook weer bijna op.

De camper


© MarenKo 2013