Terug naar wat we gewend waren

Het zonnetje is al op, als ik op sta. Ziet er goed uit. En we gaan nog verder naar het zuiden. Dus kan alleen maar beter worden.

We doen rustig aan, want de rit van vandaag is niet zo lang. Tenminste als je in een keer door zou rijden.

Maar eerst even de tol voor de Golden Gate bridge regelen. Naar de site en de aanwijzingen volgen. Stap 1: gegevens invullen, Stap 2: nog meer gegevens invullen tot Stap 4 alles bevestigen. Ik hoef alleen nog op "continue" te klikken en dan is dat ook geregeld. Melding: de server (van de golden gate bridge) heeft zijn limiet bereikt. Try again later. Dus 2 seconden later probeer ik het nog een keer. Uiteraard met hetzelfde resultaat. Marja probeert het ook even op haar laptop en krijgt dezelfde melding. Dan maar aan de camphost vragen of de Richmond brug ook een tolbrug is. Dat is niet het geval, dus dan kunnen we langs die kant San Francisco passeren. Als ik terugkom bij de camper is het Marja toch gelukt de tol via internet te betalen. En dan maar hopen dat het het goede bedrag is, want we hebben nergens hoeven invullen met welk voertuig we de brug over gaan. Misschien zien ze dat aan het kenteken.

Als alles en iedereen weer op zijn plaats is gaan we weer op weg. In plaats van de navigatie te volgen gaan we gewoon recht door. Zo hadden we gisteravond op de fiets in een paar minuten bij de Cheesecakefactory kunnen komen. Als we nu deze weg volgen zien we links van ons een soort wetland-gebied. Alleen zitten hier ik weet niet hoeveel soorten vogels, van witte en grijze reigers, tot witte pelikanen en nog allerlei andere vogels en vogeltjes die we niet kennen. Blijkt zo aan de rand van de stad een wildlife-gebied te zijn.

Natuurlijk moeten we even aan de kant om foto's te kunnen maken. Ik denk dat we er al bijna 5000 hebben. Wordt nog lastig om ze uit te zoeken.

Dan rijden we richting de Golden Gate Bridge. Indrukwekkend als je daar zo op af en erover rijdt. Zo indrukwekkend dat we de afslag naar de kustweg missen. Niet zo erg, alleen moeten we nu dwars door San Francisco om op de 101 naar het zuiden te komen. We vragen ons af of onze verhuurder dat wel kan waarderen. Maar ja wat doe je. Omkeren is geen optie. Zou wat heibel geven.

Maar het lukt ons om zonder kleerscheuren langs Ellis, Market en Lombard te komen.

En dan zitten we op de 101. Het duurt overigens best een tijdje voordat je merkt dat je San Francisco een beetje achter je laat, doordat het eindelijk wat rustiger wordt op de weg. Dit rijdt lekker door, op een korte langzaamrijdende file na als zo'n beetje vier wegen bij elkaar komen (of misschien waren het er maar drie).

En als we daar zo rijden met het zo vertrouwde landschap, de strakblauwe lucht en de zon hebben we het weer helemaal naar ons zin. Dit is wat we gewend waren. Dit is hoe het moet zijn. 

Canada en Yellowstone: we moeten er eens goed over nadenken of we daar nog wel naar toe willen.

We moeten overigens nog even bij de Walmart langs voor een paar boodschapjes. Maar als Marja die in de navigatie-app of in de TomTom opzoekt zouden we naar Sacramento moeten of vinden die programma's al helemaal geen Walmart. Dat terwijl we weten dat er in Gilroy, waar we langs komen, een Walmart zit. Dus dan maar Gilroy ingetoetst. Daar ziet ook een Denny's. Kunnen we ook nog even lunchen. Als we Gilroy binnen rijden hebben we het idee dat daar, sinds ons vorige bezoek aardig wat is bijgebouwd. 

Maar we doen waar we voor gekomen zijn, tanken de camper nog even vol en gaan dan weer verder op weg naar Monterey en om precies te zijn Moss Landing.

Een naam die associaties met zeerovers of zoiets oproept. Er ligt hier vast ergens een schat verborgen.

Een schat zit hier in ieder geval.

Want als we ons op de campground die we voor ogen hebben, hebben geinstalleerd pakken we een fiets om de haven even te checken. Want de dame in het office zegt op de vraag van Marja of hier zeeotters zitten: Ja hoor, als je hier de campground uitgaat en dan rechtsaf een stukje naar de haven loopt (ze weet niet dat wij fietsen bij ons hebben), daar kun je ze vrijwel zeker vinden. En ja hoor, we hebben nog geen vijf minuten gefietst of we spotten twee otters, die al poetsend met hun pootjes door het water ploeteren.

Daarna een stukje verder naar de ingang van de haven. En daar spotten we nog eens een stuk of vier otters, pelikanen, zeehonden en nog een aantal meeuwen. Een eldorado.

Marja wil hier straks tegen zonsondergang ook nog naar toe, want nu zal er wel een zonsondergang te bewonderen zijn. Misschien blijven we nog een paar dagen langer.

Als we terug zijn zetten we de camper nog even op de levelers, zodat we niet uit bed schuiven en sluit ik de kabel voor de tv aan. Ik hoop dat de Fox, die tussen de zenders staat de juiste is voor de baseballgame van de Giants tegen Kansas City, Als de zenders gescand zijn en ik bij het nummer van FOX kom, zie ik dat de wedstrijd net begonnen is.

Dat betekent, dat Marja even alleen naar het strand moet en dat ik de wedstrijd kijk. Morgen wordt de 2e wedstrijd overigens op een andere zender uitgezonden en die zit niet tussen de kanalen die hier aangeboden worden (bommer). Maar ja, niets aan te doen.

Vanavond makkelijk Chili uit blik op de borden, met een broodje. En dan is deze zonnige dag al weer voorbij. De voorspellingen voor morgen en overmorgen zijn hetzelfde. Alleen vrijdag geeft misschien in de ochtend een paar buien. Maar verder ziet het er goed uit. Nog even tickets reserveren voor de whalewatching trip van donderdag (hopen dat de golven dan wat minder zijn dan we vandaag gezien hebben). De bevestigingsmail is ontvangen. Dus dat gaat ook lukken.

Morgen op zoek naar een postkantoor om een paar dingen op te sturen en dan zien we een rustig dagje tegemoet.

© MarenKo 2013