Vandaag zit het feest in Leiden er al weer voor een groot deel op als wij opstaan. We zijn vandaag extra vroeg (we rijden al rond kwart voor zeven weg), omdat dit bij uitstek een gebied is waar je wildlife zult kunnen spotten. En daar worden we niet in teleurgesteld. Aan herten geen gebrek. Alleen is het jammer dat een mannetjes Elk in de verte kennelijk niet in de gaten heeft, dat we liever zagen dat hij onze kant uitrende dan dat hij ver weg van ons heen en weer loopt te rennen. Nu is het te ver om daar een foto van te maken.

Coyote

Wel zien we onder weg tot twee keer toe een Coyote. De eerste levende coyotes die we deze vakantie zien. Die we daarvoor zagen lagen allemaal dood langs de kant van de weg. Nu dus een paar levende.

Verder maar weer op een route die ons vandaag in Manitou Springs moet brengen. Mooie namen hebben ze hier toch. De rit van vandaag voert vooral over freeways. We schieten vandaag ook over onze mijlen heen. Dus dat wordt bij betalen. Maar dat is de moeite wel waard.

Tegen het einde van de rit zien we ons vooruitzicht voor morgen al liggen: Pike’s Peak. Een berg van ongeveer 4300 meter die we morgen met een Zwitserse tandradtrein gaan “beklimmen”. Ziet er imposant uit.

Het laatste stukje naar de camping beginnen we ons toch wel wat zorgen te maken. Want een aantal campings waar we langs rijden, staan allemaal aardig vol en zien er toch wat minder uit. Maar als we bij onze camping aankomen zien we gelijk dat er nog genoeg plek is en deze ligt er - met een beekje dat er langs stroomt en waar we nu vlak naast staan - een stuk aardiger bij dan die andere campgrounds.

Als we met behulp van de camphouder en na een stukje stuurmanskunst van mijn kant (ahum) de camper op de goede plek hebben staan en een paar wassen zijn gedraaid en ik me even heb gedoucht, besluiten we down-town te lopen. Een wandelingetje langs he beekje naar het centrum.als we daar langs lopen doen we een lugubere ontdekking. In het snelstromende water zien we een jonge eekhoorn, waarschijnlijk al verdronken, die met het water meegevoerd wordt. Een erg zielig gezicht. Een beetje ontdaan lopen we verder.

In het centrum lopen we wat rond langs allerlei winkeltjes. We zien er ook weer van die mooi gekleurde paardjes van de painted pony serie. Ik sluit niet uit dat we voor het eind van de vakantie nog een exemplaar zullen kopen. In die zelfde winkel zien we trouwens ook nog heel mooi gemaakte paardehoofd-beeldjes.

Intussen merken we dat we toch wel vroeg opgestaan zijn en dat we een beetje trek beginnen te krijgen. Dus wat doe je dan in Amerika: dan ga je naar een crêpe-restaurantje.

We weten niet wat er aan de hand is met de restaurants in Amerika. Maar ook vandaag is het weer raak. Ik moet op een gegeven moment weer aan de bel trekken, want het duurde weer erg lang voordat het eten werd opgediend. Ze waren de bestelling waarschijnlijk gewoon vergeten. Deze keer echter helaas geen gratis maal. En het moet gezegd: het smaakte niet verkeerd.

Daarna zijn we weer teruggelopen naar de camping, nadat we eerst nog even hebben gekeken of we kunnen bepalen hoe ver het is naar het beginpunt van de treinrit van morgen. Maar dat vinden we op dat moment net nog even te ver. Dus morgen toch maar met de camper daar naar toe.

’s-Avonds in de camper begint het weer een beetje te betrekken en gaat het zelfs weer even regenen en wat harder waaien. Dus morgen maar even zien wat voor weer het is.