De dag begint om 5.50 uur. Ik ga eruit en ga de honden uitlaten. Brian komt net onder de douche vandaan, dus die zie ik zo nog even wanneer ik terug kom met de honden.
Tycha wegbrengen
Om half 8 staan we met Tycha bij haar opvang adres, even krijg ik het weer benauwd, het is weer erg donker in huis. De laatste 2 keer was het tijdstip van wegbrengen niet goed doorgekomen. Vandaag hebben we daar precies een half uur voor. Dus geen tijd voor oponthoud of zo.
Gelukkig Kees is net een andere hond aan het uitlaten, en komt er net weer aan. Dus Tycha uit de auto gehaald, de uitleg over de medicijnen gegeven, en haar voer. Voordat we het weten zitten we weer in de auto naar huis. Hier nog snel een laatste was ophangen, kopje koffie, en daar is de taxi al.
Naar Schiphol
Op naar Schiphol. Daar aangekomen verloopt alles soepel. Koffers afgeven, door de douane, sigaretten en een nekkussen kopen. Hierna even wat drinken en eten, en ik spot een rookgelegenheid, dus ook nog even snel een sigaretje.
En dan is het al weer tijd voor de security check. Er worden een aantal vragen gesteld, zoals hoeveel koffers heb je bij je? Wie heeft de koffers ingepakt? Waar heb je de koffers gelaten, nadat ze ingepakt zijn? Etc etc. Hierna gaan we door de bodyscan, en worden we ook nog eens gefouilleerd, ook een aparte ervaring moet ik zeggen. Dan weer even wachten en dan mogen we eindelijk aan boord.
De vlucht verloopt soepel en ik doe af en toe een tukkie, dus het gaat ook nog eens redelijk snel. In Washington gaan we eerst door immigrations, ook hier worden er weer enkele vragen gesteld, een foto genomen en vingerafdrukken. We treffen een vriendelijke officer en maken een praatje. Hierna de koffers ophalen. Dit duurt iets langer dan nodig is. Ko pakt namelijk onze koffer van de band, kijkt op het label, denkt “die is niet van ons” en gooit de koffer terug op de band. Hierna wordt de koffer van de band gehaald (hij komt dus niet nog een keer langs zoals op Schiphol) en aan de kant gezet. Omdat Ko zeker is dat onze koffer nog niet voorbij is gekomen, blijft hij staan tot dat er geen enkele koffer meer voorbij komt. Heel even zweten dus, want wat nou als onze koffer niet is aangekomen! Maar dan zien we verderop een aantal koffers staan en daar staat hij, onze koffer! Die Ko dus al eerder van de band gehaald heeft, en gewoon weer terug heeft gegooid….
Op Washington
Hierna gaan we door de douane, geven we de koffers weer af, en wat blijkt? Washington heeft een rookruimte, dus wordt er eerst een sigaretje gedaan. Maar Washington heeft nog meer…. Een Starbucs bijvoorbeeld, dus na het sigaretje wordt er een heerlijke starbucs koffie gehaald.
Ko belt nog een keer met Roadbear in Denver. Om 8.30 uur staat er een camper voor ons klaar. We moeten dan wel zelf met een taxi naar Roadbear komen. Dit vinden we geen probleem want we gaan liever vroeg op pad. Anders gaat pas om 11.00 uur de shuttle rijden, en kunnen we dus pas in de middag weg. Hierna weer naar de volgende vlucht. Ook hier verloopt alles soepel en na 3,5 uur staan we dan in Denver. Hier moeten we even zoeken naar waar we de koffers op kunnen halen, maar ook dat vinden we en wederom halen we dezelfde zwarte koffer van de band, kijken, kunnen niet goed lezen wat erop staat, gooien hem terug, en nadat de koffer voor de tweede keer voorbij komt, zo ongeveer als enige overgebleven koffer, blijkt het toch onze koffer te zijn. Dat wordt dus stickers kopen voor die @#$%#@ koffer.
Het hotel
Even later brengt de shuttle van het hotel ons naar het hotel. We zitten in het holiday inn suites & rooms, gewonnen via priceline voor 50 dollar. De receptioniste regelt gelijk voor ons een taxi voor 8.00 uur de volgende ochtend. De kamer is prima in orde. We zetten de koffers neer en lopen naar het restaurant waar we dus om 21.30 uur plaatselijke tijd een pizza bestellen. Let wel!! Dit is dus 6.30 uur Nederlandse tijd. Ach je ziet wel, we wennen al snel. Hierna gaan we terug naar onze kamer, we zijn inmiddels meer dan 24 op, en eigenlijk best wel moe.
Om een uur of 10 liggen we in bed, en mijn ogen vallen al snel dicht, om, om 23.00 weer open te gaan en dus het idee te hebben dat het weer ochtend is. Pfff we wennen dus duidelijk niet zo snel… ieder uur van de nacht word ik wakker en denk ik dat het toch minstens al ochtend is. Om 4.30 uur houdt het echt op, en ga ik uit bed
